Knip oog

Bonsoir!

Ik kan niet wachten tot de nieuwe dopplers er zijn! Vanmorgen had Michael een bevalling van een tweeling in het ziekenhuis en had dus de doppler daar nodig. Voor het zwangerschapsspreekuur moest ik dus een oudje uit de kast halen waarbij je tegelijkertijd met 2 handen op de batterij en de ‘aan’-knop moet drukken om een beetje geluid te krijgen. De houten toeter is er ook maar daar kan ik niet mee uit de voeten. Om daarmee een harttoon te horen moet de baby bijna aan de buitenkant zitten. Dat oude ding zorgde voor veel zweet en frustratie. Je moest met zijn tweeën zijn om de harttonen te controleren want je had 3 handen nodig. En er zijn zoveel zoemende/krakende bijgeluiden die het bijna onmogelijk maken om het hartje goed te horen. 26 vrouwen in zo’n 2 uur controleren is best even aanpoten. Vooral als er rare verhalen tussen zitten die veel tijd opnemen. Vanochtend moest ik weer een vrouw vertellen dat, ondanks al haar hoop en zeker weten, ze toch echt niet zwanger was. Erg vervelend.

En wat was het weer heet! Ik ben altijd blij als ik een Haitiaan ook zie zweten want dan weet ik dat ik mij niet aanstel. Manette, een geweldige Haitiaanse meid, hielp mij met het spreekuur en op een gegeven moment zag ik bij haar ook de moed in de schoenen zakken én zweetpareltjes op haar voorhoofd. Er zit onweer te broeien maar het breekt nog niet echt door. Ik zit nu rustig in een stoel in de schaduw met een beetje wind maar het zweet loopt over mijn rug. Bovenaan de rivier heeft het wel flink geregend want er kwam net een stoot water de rivier door. Eerst hoor je dan het hoge water aankomen, net een golf van de zee. Bruin modderig water met takken enz. golft over de dam en het maakt flink herrie. De doorgang in de dam is dan te klein en het water stort er echt als een vloedgolf over. Ik hoop dat altijd maar dat er geen mensen aan de oever zitten en erdoor verrast worden. De rivier is drinkwater, waswater en speeltuin voor veel mensen en je zult maar net lekker zitten te poedelen als zo’n vloedgolf eraan komt. Gelukkig kun je het wel horen maar toch, het zal maar gebeuren. Na zo’n vloedgolf blijft de rivier een tijdje hoog maar al snel zie je het water weer zakken. De aarde lijkt echt onverzadigbaar. Zo heb je grote plassen, overal stroomt water en zo is het weer kurkdroog.

Failin staat nu naast mij en probeert mee te lezen. Zij is een Haitiaans meisje van bijna 12 jaar oud en heeft een tijd bij Rob en Anne-Marie gewoond. Nu is ze voor de zomer hier in Passe Catabois en komt regelmatig even rondneuzen. Ze is een echte kletsmajoor en herhaalt een hele conversatie met ‘en zij zei toen, ik zei daarna, hij zei gewoon’. Het is net een hoorspel. Zij kan Nederlands praten en ik gebruik haar soms om Creoolse woorden na te vragen.

Het ziekenhuis heeft momenteel weer een aardig aantal TBC patiënten. Drie ervan zijn patiënten die al voor een tijd op de behandeling hebben gezeten maar na de twee maanden in het ziekenhuis na een paar maanden niet meer kwamen opdagen voor de maandelijkse check en nieuwe medicatie. Erg frustrerend om zulke patiënten weer op te moeten nemen en weer te behandelen. Zelf zijn ze ermee gestopt maar betalen nu ook zelf de prijs met hun gezondheid. En de gezondheid van anderen. Zij kunnen anderen besmetten met medicatieresistente TB. Erg vervelend. Ik weet niet hoe je die therapieontrouw kunt voorkomen. Als ze bij ons zijn hameren we op het belang van het afmaken van de 8 maanden. Ik snap best dat het moeilijk is voor hen om elke maand hierheen te komen en dat, vooral als ze zich beter voelen, de motivatie ontbreekt.
En misschien heeft ook niet iedereen de middelen om die reis elke maand te maken. Ik geef ze het voordeel van de twijfel. Maar frustrerend blijft het wel. En een verspilling van middelen.

Ik heb nog even een lekkere foto voor jullie. Een man kwam met een zwelling boven zijn oog en nadat Esther het openmaakte leek de tumor alleen maar groter te worden. Ogen vind ik zo wie zo al niet zo prettig dus zo’n derde oog bovenop zijn ooglid zag er helemaal griezelig uit.
De man lag er zelf rustig bij, gelukkig. Het leek meer een kwaadaardige tumor dan een cyste dus ik hoop dat de man geen nadelige effecten van de operatie heeft. Hij woont op het eiland boven Port de Paix en bleef een nachtje slapen. De volgende morgen zag hij eruit alsof hij 5 ronden met Mike Tyson had gebokst.

Ik begrijp dat de bouwvak is begonnen en dat veel mensen lekker op vakantie zijn/gaan. Geniet van een welverdiende vakantie en kom veilig weer terug!

Groeten, Jacqueline