Weer thuis!
Door: jacquelinehaiti
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
19 September 2011 | Nederland, Ederveen
Hallo allemaal,
Weer terug in Ederveen!
Wel vreemd, ik voel me nog niet echt 'thuis' maar dat komt wel weer!
De terugreis verliep voorspoedig. Eerst achterop de motor naar Port de Paix, vliegtuigje richting Port de Prince en na een uurtje inchecken in Wahoo bay resort. De luxe van het hotel was zo'n contrast, ik kon er eerst niet aan wennen. Ik voelde mij erg schuldig; genieten van zwembad, overvloedig eten en drinken, air conditioning terwijl je net uit zo'n andere situatie komt is erg moeilijk. Maar na een dagje is lanterfanten aan zee met een koud biertje in je hand best wel vol te houden! En als de stroom uitvalt, de douche weer even koud is en het bier warm dan klaag je nergens over! Als tussenstop was Wahoo bay erg prettig. Maar toch had ik erg moeite met het verlaten van Haiti. Zes intensieve maanden laten je niet koud. Zoveel mensen die ik ga missen na bijna dagelijks contact voor 6 maanden.
Natuurlijk weer ruzie op het vliegveld over mijn bagage en de extra kilos (bedankt Rob, zo'n boor is echt lekker makkelijk uit te leggen aan douanepersoneel. Niet dus..) En in New York sta je dan toch even raar te kijken naar alle overvloed! En overal telefoonbereik, joepie!!Heerlijk een hamburger bij Burger King gehaald en genoten van de zoute Franse frietjes! Maar wat een hoeveelheid eten en drinken! Dat is even wennen! En tijdschriften! Nieuwe boeken! Heerlijk geshopt voor mijn vlucht naar Amsterdam. Ik had inmiddels echt geen tijdsbesef meer. Was het nacht? Was het dag? Geen idee! Ik was erg moe en dat had de purser in de gaten. We raakten aan de praat en na het opstijgen kwam zij me halen voor een andere plek; business class! Dat had ik wel verdiend na 6 maanden Haiti, dacht ze. Lief, he? Normaal word ik lichtelijk chagrijnig van een lange vlucht maar nu werd het een lekkere comfortabele tocht.
En toen was ik in Amsterdam! Het heerlijke moment om door de deur te lopen en daar staan de mensen die je voor 6 maanden zo gemist hebt! Met spandoeken en al, schitterend. Natuurlijk hoefde ik niet te huilen.....
En nu is het alweer de maandag na mijn thuiskomst. Gisteren zo prettig om weer in je eigen kerk te zitten. Vanochtend al even bij Jorien, de schoonheidsspecialiste, geweest. Wenkbrauwen weer keurig in het gelid; een mens moet prioriteiten stellen. De kapper staat nu hoog op de lijst. Na 6 maanden mag het wel wat bijgewerkt worden! De supermarkt even ingeweest voor een booodschapje voor mijn moeder (als je toch in Ederveen ben...) en van de overvloed werd ik even stil.
Ik ben nu zo'n 2 weken thuis en vertrek dan hopelijk voor een maandje naar de Philippijnen. Nog één update krijgen jullie van mij over Passe Catabois en dan is het verhaaltje uit, lieve beeldschermkinderen!
Liefs, Jacqueline
Weer terug in Ederveen!
Wel vreemd, ik voel me nog niet echt 'thuis' maar dat komt wel weer!
De terugreis verliep voorspoedig. Eerst achterop de motor naar Port de Paix, vliegtuigje richting Port de Prince en na een uurtje inchecken in Wahoo bay resort. De luxe van het hotel was zo'n contrast, ik kon er eerst niet aan wennen. Ik voelde mij erg schuldig; genieten van zwembad, overvloedig eten en drinken, air conditioning terwijl je net uit zo'n andere situatie komt is erg moeilijk. Maar na een dagje is lanterfanten aan zee met een koud biertje in je hand best wel vol te houden! En als de stroom uitvalt, de douche weer even koud is en het bier warm dan klaag je nergens over! Als tussenstop was Wahoo bay erg prettig. Maar toch had ik erg moeite met het verlaten van Haiti. Zes intensieve maanden laten je niet koud. Zoveel mensen die ik ga missen na bijna dagelijks contact voor 6 maanden.
Natuurlijk weer ruzie op het vliegveld over mijn bagage en de extra kilos (bedankt Rob, zo'n boor is echt lekker makkelijk uit te leggen aan douanepersoneel. Niet dus..) En in New York sta je dan toch even raar te kijken naar alle overvloed! En overal telefoonbereik, joepie!!Heerlijk een hamburger bij Burger King gehaald en genoten van de zoute Franse frietjes! Maar wat een hoeveelheid eten en drinken! Dat is even wennen! En tijdschriften! Nieuwe boeken! Heerlijk geshopt voor mijn vlucht naar Amsterdam. Ik had inmiddels echt geen tijdsbesef meer. Was het nacht? Was het dag? Geen idee! Ik was erg moe en dat had de purser in de gaten. We raakten aan de praat en na het opstijgen kwam zij me halen voor een andere plek; business class! Dat had ik wel verdiend na 6 maanden Haiti, dacht ze. Lief, he? Normaal word ik lichtelijk chagrijnig van een lange vlucht maar nu werd het een lekkere comfortabele tocht.
En toen was ik in Amsterdam! Het heerlijke moment om door de deur te lopen en daar staan de mensen die je voor 6 maanden zo gemist hebt! Met spandoeken en al, schitterend. Natuurlijk hoefde ik niet te huilen.....
En nu is het alweer de maandag na mijn thuiskomst. Gisteren zo prettig om weer in je eigen kerk te zitten. Vanochtend al even bij Jorien, de schoonheidsspecialiste, geweest. Wenkbrauwen weer keurig in het gelid; een mens moet prioriteiten stellen. De kapper staat nu hoog op de lijst. Na 6 maanden mag het wel wat bijgewerkt worden! De supermarkt even ingeweest voor een booodschapje voor mijn moeder (als je toch in Ederveen ben...) en van de overvloed werd ik even stil.
Ik ben nu zo'n 2 weken thuis en vertrek dan hopelijk voor een maandje naar de Philippijnen. Nog één update krijgen jullie van mij over Passe Catabois en dan is het verhaaltje uit, lieve beeldschermkinderen!
Liefs, Jacqueline
-
19 September 2011 - 13:26
Anne V.:
Welkom terug in Nederland, Jacqueline. Wat fijn dat de reis zo goed is verlopen, maar ik heb met je te doen nu alle rijkdom je zo overvalt. Het is ook eigenlijk té contrastrijk, het mag niet zo zijn dat wij hier in de kliko's halve pannen eten zien liggen en een zak brood weggooien waarbij enkel op het eerste sneetje wat schimmel zit. En toch doen we het... omdat er zoveel nog ligt te wachten in de winkel dat voor weinig geld te halen is. Ik ben jou er dankbaar voor dat je me weer bewust hebt gemaakt van dat schandelijke gedoe, zodat ik er weer met frisse moed tegen kan strijden.
Geniet van je tijd thuis in Ederveen, van alle lieve mensen die je heel graag die liefde willen geven (dat heb ik in elk geval wel zo 'gezien' bij je nichtje, neefjes en zus)!
En naar de Filippijnen...? Ik ben benieuwd naar de volgende serie verhalen!
Groetjes, Anne -
19 September 2011 - 21:13
Marjolein:
Heee Jacqueline!!!!
Wauw, wat een verhaal! En wat zal het wennen zijn!! Wauw!
Wat prachtig hahaaa, van die boormachine van Rob!
Je had ons de pompoensoep wel even beter uit moeten leggen hoor.. Gisteravond na 3 uur wachten konden wij eindelijk eten, maar wat miste we jou zeg! Het smaakte niet naar Jacqueline soep!!!! :(
Heel veel sterkte daar met het ontwennen!
Veel liefs, Marjolein -
26 September 2011 - 08:25
Adrie:
Heey Jacqueline.
Ik ben de Vader van Marjolein en zij had het over een documentaire van de Duitse TV waar jij een link had geplaatst ergens in je reis verhalen. Ik kan hem niet vinden ?
-
26 September 2011 - 11:37
Jacqueline Van De Weerd:
Hallo vader van Marjolein!
De link staat onder het reisverslag van 9 juli, patientvriendelijk?
Groeten, Jacqueline
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
