Boa constrictor

Hallo allemaal,

Net als je denkt dat je alles wel zo’n beetje meegemaakt hebt, gebeurt er iets waardoor alles op zijn kop staat. IK BLIJK HET HUIS TE DELEN MET EEN BOA CONSTRICTOR!! Vogelspinnen heb ik leren accepteren als onderdeel van het leven hier, bananenspinnen kan ik rustig mee door één deur, kakkerlakken zijn onderdeel van de keukendecoratie, mieren zijn irritant maar met tandpasta kan ik ze in de juiste banen leiden, ratten horen bij de achtergrondmuziek; die hele beestenbende kan ik mee leven. Maar nu gaat het wel een beetje ver! Ik herhaal: IK BLIJK HET HUIS TE DELEN MET EEN BOA CONSTRICTOR!! Helemaal duidelijk is zijn identiteit niet maar ik zal bij het begin beginnen.
Nadine en Marjolein waren in één van de kamers waar de linnenkast staat de was van de Nederlandse meiden aan het wegruimen, ik zat rustig in het woongedeelte, en opeens komen Marjolein en Nadine voorbij stuiven. Ze hadden allebei een slang gezien, lang en zo dik als hun arm en hij glipte weg tussen alle koffers, dozen en troep die verder in die kamer staat. Mijn reactie was: ‘doe.eens.even.normaal.er.zit.geen.slang.in.die.kamer.’ Alsof dit nadrukkelijk zeggen de slang laat verdwijnen. Helaas bleven ze bij hun verhaal en moest de slangenjacht beginnen! Frere Leon, de wachter, geroepen en hij vond het allemaal reuze grappig. Totdat wij hem op jacht stuurden. Met frisse tegenzin en gewapend met een stok ging hij op safari. Op zoek naar de slang hielpen we hem om alle dozen, koffers en rotzooi stuk voor stuk uit de kamer te halen. En iedere keer waren we bang dat de slang opeens met wijdopen kaken tevoorschijn zou springen. Frere Leon is een schriel, klein ventje dus de slang zou hem zo op kunnen slokken en erna nog honger hebben. Maar misschien zou het ons tijd geven om weg te rennen. We hadden de hordeur alvast open gezet. We waren bang dat er anders een mensvormig gat in zou komen door onze spoedige aftocht. Uiteindelijk was de kamer zo goed als leeg maar de slang was nergens te bekennen. Erg lekker, ik slaap in de kamer er tegenover en er zijn geen deuren. Aan Frere Leon gevraagd of er giftige slangen in Haïti zijn en hij antwoordde ontkennend. De jacht op de slang gaf hij daarom al snel op. Nu is hij niet echt gezegend met een groot verstand en hij is liever lui dan moe dus dit gaf mij niet echt vertrouwen in mijn overlevingskansen. Frere Jarl, de wachter van het ziekenhuis, vertrouw ik meer dus ik belde hem op met dezelfde vraag. En toen bleek maar weer eens wat een fantastische kerel hij is.
In no time stond hij op de stoep om op zoek te gaan naar de slang, wat een held! In alle kamers haalde hij de boel van de grond en van de muur maar ook hij kon hem niet vinden. Blijkbaar bestaan er inderdaad geen giftige slangen in Haïti maar wel boa constrictors…. Ze komen niet veel voor maar het zou heel goed zo’n boa kunnen zijn. Nu weet ik niet wat erger is; gebeten worden door een giftige slang of gewurgd worden? ! Ik probeer het nuchter te bekijken. Die slang kan er al wel jaren gewoond hebben en hij vreet mooi alle ratten op! En ik neem aan dat bij het zien van mij zo’n slang al kramp in zijn kaken krijgt. En zonder een doosje Rennies begint hij ook niet aan zo’n grote hap. Maar toch…... Ik probeer er niet aan te denken dat slangen naar warmte zoeken en ‘s nachts ben ik het warmste ding in huis. Wakker worden lepeltje-lepeltje met een boa? Nee, vriendelijk bedankt!
Ik zal blij zijn als ik hem met een koffertje voorbij zie slidderen, op weg naar een ander huis. Abso-zekerweten-luut !!

Groeten, Jacqueline