Ti beton

Goedemiddag allemaal,

Het is jammer dat het uploaden van foto’s een drama blijft. Ik heb een schitterende foto van Naydine. Ze lag bij ons met brandwonden na zich verbrand te hebben aan kokend water. Haar buik, rechter zijde, arm en bovenbeen waren ernstig verbrand. Het hielp ook niet dat haar moeder als Eerste Hulp bij brandwonden er lampenolie op had gedaan. In de volksmond is dat een goede behandeling. Inmiddels weet de moeder beter. En ze zal het aan iedereen doorvertellen! Naydine was een schitterend meisje. Zeven jaar en erg moedig. De dagelijkse wondverzorging was erg vervelend voor haar maar ze liet zich altijd door een grapje afleiden. Het werd voor mij elke dag moeilijker om een leuk grapje of verhaaltje te verzinnen maar Naydine was snel tevreden. Ze hield van de Herbalife melk die we hadden gegeven om haar wondgenezing te bevorderen. Als ik haar vertelde dat ze niet teveel moest drinken want dat ze dan ging loeien, was dat bijvoorbeeld genoeg om haar de hele wondverzorging afgeleid te houden. En ze was een goede poppenmoeder. We hadden haar een lappenpopje gegeven en die werd goed verzorgd. Elke ochtend moest ik niet alleen aan Naydine vragen of ze had geslapen, ik moest ook informeren naar de nacht van popje. Ze is inmiddels naar huis en komt volgende week terug voor controle. Maar tot nog toe geneest haar huid wonderbaarlijk goed. (misschien is lampenolie wel een goede behandeling….)

We hebben een aantal nare, moeilijke bevallingen achter de rug. Het is goed dat Anne-Marie en ik samen dingen kunnen relativeren want anders zou je soms gillend wegrennen en niet meer terug komen. Beslissingen die moeten worden genomen kunnen zwaar zijn en helaas kun je achteraf pas weten of het goed was. Vooral als een situatie onnodig is ontstaan doordat de moeder haar zwangerschap heeft verwaarloosd is het moeilijk. Vechten voor twee levens ‘op hoop en zegen’ vraagt veel van je. Of de afloop nu goed of slecht is, je hebt zo wie zo een paar rimpels meer.
De dame van de keizersnede is inmiddels naar huis. Haar herstel verliep goed al bleef de bloeddruk iets aan de hoge kant. Na haar hebben we nog een keizersnede moeten doen. Ook bij een moeder met hoge bloeddruk maar in dit geval was dit genegeerd in een andere kliniek. We deden de keizersnede terwijl er beton op het dak werd gestort. Dit geeft veel herrie en het was niet de beste situatie om je rustig op een keizersnede te concentreren. Maar alles ging boven verwachting en moeder en kind deden het geweldig. En het zorgde voor een leuke naam voor de baby; Ti beton. Ook van hen heb ik een schitterende foto; één met grote buik net voor de keizersnede en één apetrots met baby een paar dagen erna. Ze heeft al 3 kinderen rondom de bevalling verloren dus dit kindje was erg gewenst. Dat de vader een andere vrouw heeft met twee kinderen, begint al bijna als normaal aan te voelen. En binnen de cultuur hier is het ook normaal. Hij kwam op bezoek én betaalde voor de keizersnede. Die betrokkenheid zien we niet altijd!

Ik heb nu trouwens een groepje schoolkinderen op het pad dat voor het huis loopt staan. Al enige tijd roepen ze “Good morning, I love you. Good morning, I love you.”. Ervaring leert mij om absoluut niet te reageren want anders doen ze dat elke dag. Maar goed, er zijn ergere dingen die mensen naar je kunnen roepen.

Groeten, Jacqueline