Sssssssssst

Dag allemaal,

Het is midden in de nacht en met een duffe kop stommel ik richting toilet. Eenmaal zittend zie ik dat een hoek van het badmatje omgevouwen ligt en met mijn teen doe ik een halfslachtige poging om het matje recht te leggen. “Ssssssst” zegt het matje. Op zich een goede suggestie op dat tijdstip maar nu niet echt iets dat ik verwacht als reactie van een matje. Met wat meer beleid kijk ik onder de omgevouwen hoek en daar zit een lichtelijk opgewonden schorpioen. Ze komen hier voor en zijn niet dodelijk maar niet echt aanbevolen als huisdier. De desbetreffende schorpioen is groter dan ik normaal zie; zo lang als mijn vinger. Om iets te halen om hem dood te slaan (sorry, dierknuffelaars, ik ben niet van het buiten loslaten) moet ik over hem heen stappen en dat doe ik met een reuzenstap. Eenmaal terug zie ik hem niet meer. Tja, een schorpioen vinden is één ding maar hem kwijtraken is een ander! Ik gebruik mijn “als je niet uit bed was gegaan, dan had je geeneens geweten dat hij er was”-theorie die hoort bij de “als de spin 5 minuten later de kamer was overgestoken had je hem niet gezien”-theorie. Oftewel, net doen alsof je nooit wat gezien heb! Je blijft een tijdje wat schrikkerig en elke kriebel op je huid is opeens een eng beest maar het werkt! In het geval van de kwijtgeraakte schorpioen blijf je dagen lang alles uitschudden voor je het aantrekt of gebruikt. De theorie is niet toepasbaar op slangen. Dat gaat net te ver!

Het zijn wat rare weken geweest rond Kerst en Nieuwjaar. We zaten wat dagen dicht en er kwamen weinig mensen op de dagen dat we open waren. Ook de dienst was rustig. Oudejaarsdag begon wel om 02.30 met een bevallende vrouw. Het kind werd om 04.20 geboren. Toen ik een kledingpakket gaf aan “het laatste kind van 2013” besefte de familie pas dat het 31 december was. Men leeft hier niet zo met de agenda in de hand als we in Nederland doen. Elke dag is er één en hopelijk is er morgen weer een dag. Kunnen wij misschien nog wat van leren!

Groeten, Jacqueline