oogteam

Dag allemaal,

Het zijn wat drukke weken geweest in voorbereiding tot de komst van het team Nederlandse oogartsen deze week. De voorselectie liep via onze kliniek om te voorkomen dat er veel van hun tijd verloren gaat met het zien van mensen die niet door hen gezien hoeven te worden. Ze komen m.n. om staaroperaties te doen dus tijd is beter besteedt met het zien van mensen die mogelijk in aanmerking komen voor een operatie dan mensen die bijv. alleen brandende ogen hebben. Oogproblemen zijn er genoeg in alle vormen en maten dus onze voorselectie maakt de tijd van het team een stuk productiever. Via pastoors, een omroeper op de markten en in de wachtkamer werd verteld dat de oogartsen kwamen en dat men naar de kliniek moest komen als men oogproblemen had. Dit zorgde voor veel aanloop en op één maandag zagen we bijna 140 mensen. ‘Normale’ kliniek patiënten en de mensen die kwamen voor de oogarts. De meeste mensen die in principe voor oogproblemen kwamen vertelden meteen maar even over bijvoorbeeld de zere knie die ze al 15 jaar hadden en het maagzuur dat ze af en toe voelden. Het was soms echt aanpezen en proberen niet de moed te verliezen als je de grote stapel van de nog te zien patiënten zag liggen. Die stapel werd soms alleen hoger dan lager! Als we ze een afspraak met de oogarts konden geven dan ging men tevreden weg. Als ze niet in aanmerking kwamen moesten we soms praten als Brugman en de mensen ‘lijmen’ met een zakje vitaminen. Waren ze toch niets voor niets gekomen. Maar Haïtianen geven niet snel op. Sommigen waren al eerder gezien door een oogarts met bijv. glaucoom (verhoogde druk in het oog). Daar is geen operatie voor als je het al enige tijd hebt. Toch blijft men hoop houden dat er opeens een oogarts is die zegt dat het wel te verhelpen is. Stad en land kan men aflopen in hoop op genezing. We kunnen het dan nog zo goed uitleggen; is er een oogarts in een andere plaats dan zullen ze toch weer gaan.

Dinsdag was de eerste kliniekdag voor de oogartsen en de opkomst van mensen met een afspraak was redelijk. Meer dan de helft was er dus dat is voor hier een goed resultaat. Anne-Marie had gisteren nog mensen gebeld om ze te herinneren aan de afspraak. Ook mensen die tijdens onze kliniek nog binnen kwamen konden we meteen doorsturen en werden gezien. Volgende week worden er hopelijk 30 mensen geopereerd. Ik hoop dat het in de toekomst een blijvend project wordt. Het is even wat werk en geregel maar de moeite meer dan waard.

Groeten, Jacqueline