Telefoon

Hallo allemaal,

We hebben een diensttelefoon voor als we niet in het ziekenhuis zijn. De wachter kan ons daar op bellen voor nieuwe patiënten en de interne patiënten kunnen ons bellen als ze ons nodig hebben. Dit werkt goed en degene die dienst heeft is zo altijd te bereiken.

In situaties waarin patiënten stabiel zijn maar het mogelijk is dat ze zouden kunnen verslechteren wil je dat ze goed begrijpen dat we per telefoon zijn te bereiken. Na een wat traumatische geboorte van een tweeling waarbij de kraamvrouw een nabloeding kreeg, keerde na een tijdje de rust weer. Moeder en baby’s deden het goed en lagen van elkaar te genieten. Aan de oma legde ik uit dat ze bij veranderingen het telefoonnummer moest bellen. Ik zag dat ze het niet allemaal duidelijk meekreeg en legde het nog een keer uit. Ze zei dat ze het snapte. Om na te gaan of ze het echt snapte, vroeg ik het nog een keer na. “Dus als je dochter niet goed wordt, stel dat ze weer gaat bloeden en helemaal niet lekker is, wat doe je dan?”. De vrouw kijkt mij aan en zegt vol overgave; “BIDDEN!”. Juist, mevrouw, maar toch ook maar het nummer bellen!

En soms heeft de familie van de patiënt wat moeite met het loslaten van de gebruikelijke telefoon etiquette en duurt het even voordat je weet wie waarom belt. Om twee uur snachts word je gebeld;

“Hallo?”
“Hallo?!”
“Ja, hallo, wie is dit?”
“Miss Jacqueline?”
“Ja, Miss Jacqueline. En jij bent….?”
“Bonswa, hoe is het met je?”
“Ja, goed. Wie is dit?”
“Met mij is het ook goed”
“Goed. Waarom bel je?”
“Ik ben Madeline, de zus van Madame Wilbert”
“Ja….Wie is Madame Wilbert?”
“Ze is niet lekker.”
“WIE is niet lekker? Wie is Madame Wilbert?”
“Oh! Wiseline, de grote buik!”
“Ok, ik kom eraan.”

Wat niet helpt is dat voor op hun dossier de vrouwen hun meisjesnaam geven maar in de volksmond nemen ze de voornaam van hun man aan. Wiseline Saintil wordt dus Madame Wilbert genoemd maar dat weten wij vaak niet. Ik heb inmiddels geleerd om te zeggen tegen patiënten en familie om simpelweg hun kamernummer te noemen als ze bellen. Dat gaat het een stuk sneller! Vooral midden in de nacht….

De situatie in Haïti blijft zorgwekkend. Het is moeilijk om uit te leggen en lijkt een puzzel die niet is op te lossen. Maar gelukkig kunnen wij doorgaan met ons werk. Ja, Haïti is nu instabiel. Ja, het wordt geregeerd door geweld en corruptie. Ja, het is gecompliceerd. Maar naast dat Haïti dat nu op de voorgrond staat is er nog steeds dat Haïti waar ik al jaren in mag werken. De Haïtiaanse mensen die moeten doorgaan met hun dagelijks leven tegen alle problemen in. Het Haïti dat onze attentie waard is. De meest kwetsbaren die het steeds moeilijker krijgen en juist nu onze aandacht en hulp nodig hebben.

Groeten, Jacqueline