Geef die hond een sigaar!
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
01 November 2014 | Haïti, Passe Catabois
Hallo allen,
Afgelopen dinsdagmorgen had ik een bevalling met extra toegevoegde spanning. De bevallende vrouw woont hier in het dorp en haar hond had besloten om mee te komen naar het ziekenhuis. Het was een klein mannetje maar hij had de beschermingsdrang van een herdershond. Hij joeg zonder moeite Jack, de grote hond van het ziekenhuis, van zijn territorium en hij bleef in en uit het ziekenhuis lopen. Af en toe glipte hij de kamer in en hij was niet erg gecharmeerd van mij. Hij zag zijn bazin in pijn en ik deed allerlei dingen met haar. Hij besloot met moeite om mij het voordeel van de twijfel te geven maar liet me af en toe met gegrom weten dat ik op mijn tellen moest passen. Terwijl ik de vliezen doorprikte had ik één oog op mijn werk en één oog op de hond. Zijn gele ogen lieten mij niet los. Het is een wonder dat het kind niet werd geboren met een patroon op zijn hoofd als zo’n prikplaat voor kinderen. Toen het op persen aankwam, verzocht ik de familie om de hond alstublieft buiten de deur te zetten. Ik had geen zin om te eindigen met een gillende persende vrouw en een gillende ikke met een verontwaardigde hond hangend aan mijn been. Toen de baby was geboren kwam hij nog één keer binnen en daarna heb ik hem niet meer gezien. Ik weet niet of hij met Jack een sigaar heeft gerookt op de goede afloop maar hij heeft er wat mij betreft eentje verdiend. Hij toonde meer betrokkenheid dan de echtgenoot van de vrouw!
En dat is niet het enige dier dat me problemen geeft. Ik heb sinds enige tijd een kikker als huisdier. (Corina, je mag ophouden met lezen!) Elke avond vind ik hem naast de bank en hij praat met mij via klikgeluiden; een beetje als de tonen van een touchscreen. Hij is eigenlijk wel schattig, ongeveer zo groot als de top van mijn duim. En kikkers eten insecten dus waar maak ik me druk om?! Nou, het probleem is dat de kikkers hier enorm groot kunnen worden, denk formaat tuinkabouter. (In mijn hoofd is een tuinkabouter ongeveer drie kilozakken suiker groot, plat gestapeld) Wat ga ik doen als die kikker steeds groter wordt? Ik kan het, nu hij zo klein is en hij zo schattig praat, niet over mijn hart verkrijgen om hem dood te trappen. De truc met de handdoek als bij een parkiet werkt niet want hij heeft geen nek om om te draaien! Hem vergiftigen met een vlieg is misschien een idee maar hoe krijg je een korrel muizenvergif in een vlieg zonder dat hem dat opvalt? Hoe lang duurt het om een kikker te verdrinken? Als ik mijn biologie goed herinner dan leven ze een winter onder in een sloot. Om nu een kikker een winter plus 1 dag onder water te houden?! Van grote hoogte laten vallen? Als ik hem oppak en op zoek ga naar een hoog gebouw dan beseft hij heus wel dat er wat mis is! Heeft iemand ideeën? Totdat ik een kikkervriendelijke manier om een kikker te vermoorden vind, blijft hij doorgroeien naast mijn bank. En dan vergeet ik op een dag om mijn zonnebril af te zetten, hij denkt dat ik een bromvlieg ben, en *SLOK* er wordt nooit meer iets van mij vernomen!
Groeten, Jacqueline
Afgelopen dinsdagmorgen had ik een bevalling met extra toegevoegde spanning. De bevallende vrouw woont hier in het dorp en haar hond had besloten om mee te komen naar het ziekenhuis. Het was een klein mannetje maar hij had de beschermingsdrang van een herdershond. Hij joeg zonder moeite Jack, de grote hond van het ziekenhuis, van zijn territorium en hij bleef in en uit het ziekenhuis lopen. Af en toe glipte hij de kamer in en hij was niet erg gecharmeerd van mij. Hij zag zijn bazin in pijn en ik deed allerlei dingen met haar. Hij besloot met moeite om mij het voordeel van de twijfel te geven maar liet me af en toe met gegrom weten dat ik op mijn tellen moest passen. Terwijl ik de vliezen doorprikte had ik één oog op mijn werk en één oog op de hond. Zijn gele ogen lieten mij niet los. Het is een wonder dat het kind niet werd geboren met een patroon op zijn hoofd als zo’n prikplaat voor kinderen. Toen het op persen aankwam, verzocht ik de familie om de hond alstublieft buiten de deur te zetten. Ik had geen zin om te eindigen met een gillende persende vrouw en een gillende ikke met een verontwaardigde hond hangend aan mijn been. Toen de baby was geboren kwam hij nog één keer binnen en daarna heb ik hem niet meer gezien. Ik weet niet of hij met Jack een sigaar heeft gerookt op de goede afloop maar hij heeft er wat mij betreft eentje verdiend. Hij toonde meer betrokkenheid dan de echtgenoot van de vrouw!
En dat is niet het enige dier dat me problemen geeft. Ik heb sinds enige tijd een kikker als huisdier. (Corina, je mag ophouden met lezen!) Elke avond vind ik hem naast de bank en hij praat met mij via klikgeluiden; een beetje als de tonen van een touchscreen. Hij is eigenlijk wel schattig, ongeveer zo groot als de top van mijn duim. En kikkers eten insecten dus waar maak ik me druk om?! Nou, het probleem is dat de kikkers hier enorm groot kunnen worden, denk formaat tuinkabouter. (In mijn hoofd is een tuinkabouter ongeveer drie kilozakken suiker groot, plat gestapeld) Wat ga ik doen als die kikker steeds groter wordt? Ik kan het, nu hij zo klein is en hij zo schattig praat, niet over mijn hart verkrijgen om hem dood te trappen. De truc met de handdoek als bij een parkiet werkt niet want hij heeft geen nek om om te draaien! Hem vergiftigen met een vlieg is misschien een idee maar hoe krijg je een korrel muizenvergif in een vlieg zonder dat hem dat opvalt? Hoe lang duurt het om een kikker te verdrinken? Als ik mijn biologie goed herinner dan leven ze een winter onder in een sloot. Om nu een kikker een winter plus 1 dag onder water te houden?! Van grote hoogte laten vallen? Als ik hem oppak en op zoek ga naar een hoog gebouw dan beseft hij heus wel dat er wat mis is! Heeft iemand ideeën? Totdat ik een kikkervriendelijke manier om een kikker te vermoorden vind, blijft hij doorgroeien naast mijn bank. En dan vergeet ik op een dag om mijn zonnebril af te zetten, hij denkt dat ik een bromvlieg ben, en *SLOK* er wordt nooit meer iets van mij vernomen!
Groeten, Jacqueline
-
01 November 2014 - 17:21
Gerriëtte:
haha. Ik zou de kikker toch het huis uit zetten voordat je naar Nederland komt. Anders is bij terugkomst je huis overgenomen door de kikker. Term die wel eens op het werkgebied wordt gebruikt is; slik de kikker. Betekend; doe als eerste waar je tegen opziet, je moet het toch een keer doen... Maar of dat letterlijk hier toepasbaar is....
Groeten van ons allen en tot gauw. -
01 November 2014 - 17:29
Marjolein:
Haha, Jacqueline! Haiti maakt je steeds gekker en grappiger! Kunnen we elke dag zo'n verhaal krijgen? -
02 November 2014 - 19:27
Marijke:
Toch een ernstig geval van tropenkolder als je met kikkers begint te praten. Wel prettig voor je lezers, die hebben nog eens wat te lachen!! -
02 November 2014 - 19:35
Jan :
Jacqueline,
Een land met zoveel kindertjes!
dan moeten er ook ooievaars zijn!
die weten wel weer raad met de kikkers. -
03 November 2014 - 07:31
Kirsten:
Hahaha!
Wat schrijf je toch boeiend. Mensen met een kikkerfobie zullen aan jou geen hulp hebben vrees ik...
Er zit nog een schrijfster in je verborgen, wellicht ooit eens oppakken? -
07 Oktober 2018 - 12:50
Claudia :
Waarom zou je in godsnaam welke kikker dan ook dood willen trappen?? -
07 Oktober 2018 - 12:53
Claudia :
Lees net pas de rest. Kwam toevallig op je pagina terecht. Je bent erg sadistisch naar dieren ingesteld. Vreselijk. En jij wekt in de zorg???
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
