Witte kracht

Dag allemaal,

Wit kan alles! Het is vakantietijd in de US of A en dat betekent veel mensen die een bezoek brengen aan hun familie in Haïti. Ten eerste zien wij ze in de kliniek omdat ze voor een prikje (vergeleken met kosten in de US) een operatie willen hebben tijdens hun vakantie voor bijvoorbeeld een liesbreuk. Een mooi souvenir van je trip naar Haïti; een operatielitteken! Ten tweede zien we ze omdat ze ook maar even proberen of wij ze niet kunnen genezen van hun chronische ziekte. Zo is iemand al jaren onder behandeling in Miami voor hoge bloeddruk maar in Passe Catabois hebben ze misschien wel de ultieme genezing. Met waslijsten medicijnen en verhalen van ingewikkelde onderzoeken en operaties komen ze bij ons en zijn dan verbaasd dat wij niet alleen niet betere maar zelfs niet dezelfde medicijnen of onderzoeken kunnen aanbieden! “Maar ik heb al jaren maagpijn, heb een maagonderzoek gehad in Miami maar ik dacht dat jullie misschien wel een ECHO konden doen…” Pijnlijke stilte. “Ok, mevrouw, doe uw mond maar open en ik zal heeeel hard roepen, zo je slokdarm in. Hoor je de ECHO?” Tussen de schrijnende gevallen die we zien vallen die tijdconsumerende en vaak nutteloze consulten soms wat zwaar. We waarschuwen elkaar als we een ‘blitsneger’ (sorry, onze term voor veel bling en nog meer hete lucht. Politiek erg incorrect maar de term dekt de lading) in de gang zien zitten. Even diep ademhalen en terwijl ze hun medische voorgeschiedenis vanaf 1998 zitten te vertellen kun je mooi even bedenken wat je later ook al weer nodig hebt van de markt.

Afgelopen maandag een man die een herseninfarct had gehad in 2008 en een soms opgezwollen buik sinds 2009. Overal al geweest en van top tot teen door de medische molen gehaald. Twee dagen geleden was hij ook even bij het ziekenhuis in La Point geweest maar die hadden niks kunnen doen. Toen ik hem vertelde dat we als kleine kliniek op het platteland van Haïti echt niks konden toevoegen aan de gedane medische zorg in de US was zijn reactie “Maar jullie zijn wel wit!” Ah, een witte huid in Haïti kan alles! Na al zijn problemen langs te lopen en uit te leggen wat we er NIET mee konden doen was hij toch tevreden. Zijn verhaal kunnen doen leek al te helpen. Rammelend van de grote potten vitaminen, vezeltabletten en oh ja, pijnstillers voor zijn zere knie (sinds 2007) ging hij naar huis met zijn familie. Een beetje teleurgesteld in de kracht van de witte huiden in Passe Catabois maar hij wist in ieder geval zeker dat hij geen kans op mogelijke genezing had laten liggen.

En soms zou je het willen omdraaien; de Haïtiaan die hier niet kan worden geholpen naar de US sturen voor een daar gangbare behandeling. Ik had een jongeman met waarschijnlijk hartritmestoornissen. Door een cardioloog in de US heel goed te helpen maar hier is er niets voor hem te doen. Je kunt geeneens de officiële diagnose stellen door bijvoorbeeld een 24-uurs tape van zijn hartritme te maken. De levensreddende behandeling is helemaal onmogelijk. In Port au Prince kan men veel maar dat is alleen voor de rijke mensen, niet te betalen voor velen. Na mijn jaren hier heb ik geleerd dat je dit soort denken moet loslaten maar af en toe, af en toe, kan ik het niet laten. De vrouw met vruchtbaarheidsproblemen, de man met oogletsel na een tak in zijn oog of de baby met aangeboren heupafwijkingen, wat zouden we in Nederland wel niet allemaal kunnen doen. Hier is het ‘pou BonDye’. Oftewel, alleen God kan het genezen. En daar moeten we het dan ook maar bij laten. En stilstaan bij de mensen die we wel kunnen helpen!

Groeten, Jacqueline