Isemaël
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
03 Juni 2016 | Haïti, Passe Catabois
Dag allen,
Het is even geleden, de laatste weblog, en sinds die tijd is er aardig wat regen gevallen. Geen grote hoeveelheden tegelijk maar regelmatig wat buien. Er is sinds maanden weer stromend water in de rivier. Ook zie ik rond mijn huis struiken en bomen bloeien die ik nog nooit heb zien bloeien. Rondom huis schiet er ook veel jong spul omhoog en op mijn ‘erf’ zie je door het onkruid en dat jong spul bijna het grint niet meer. Een doorn in het oog van Zee, een jongen die in het weekend de planten water geeft en de hond voert. Al meerdere keren heeft hij verzocht of hij het erf mag wieden. Hij heeft dat al wel eerder tegen betaling gedaan. Ik wacht liever even want zo lang er regen valt schiet het zo weer omhoog en ik wil wachten tot een droge periode zodat het na schoffelen allemaal verdroogt. Hij is het er niet helemaal mee eens en hij heeft gelijk, het ziet er rommelig uit. Maar al dat groen is een mooie afwisseling van al dat stof al die tijd! Ik wacht nog een week en dan mag hij los met zijn machete!
De borstpomp uit Nederland heeft weer goed werk verricht. Een jonge moeder had haar eerste baby verloren omdat haar borsten zo groot waren en met zulke platte tepels dat de tepels voor de baby niet te vatten waren. Helaas kwam ze te laat naar de kliniek voor het eerste kindje. We gaven babymelk maar de baby overleed alsnog. Tijdens de begeleiding van haar tweede zwangerschap drukte ik haar op haar hart om na de bevalling meteen te komen zodat we met de borstpomp borstmelk in de fles konden geven. Ze kwam ook na de bevalling en leek erg gemotiveerd voor pompen. Ze woonde vlakbij dus ging na instructie naar huis met pomp en baby. Na een tijdje kwam ze terug, zonder baby, en zei dat het pompen niet goed lukte. Ik vroeg haar om terug te komen met baby zodat we ze konden opnemen om te begeleiden met de borstvoeding/pomp. Ze kwam niet terug en ik nam na een tijdje aan dat de baby was overleden. Na drie maanden kwam ze vorige week terug met een bul van een jongen. Ze was toch doorgegaan met pompen thuis en de baby was nu zo groot en haar borsten zo afgeslankt dat de baby de platte tepel wel kon pakken en hij dronk nu goed aan de borst. Ze kwam terug om te bedanken voor de borstpomp. Die pomp was de redding van haar baby, zei ze.
Mensen die de weblog vanaf het begin volgen, kunnen zich misschien Exanthé herinneren. Een lange magere jongen die bijna zo wit was als een Kaukasisch iemand. Je ziet hem op de foto bij mijn profiel. Hij was erg ziek door tuberculose en was lang opgenomen voor behandeling inclusief 60 prikken met Streptomycine. Zijn zus Isemaël kwam in april naar het ziekenhuis en bleek ook tuberculose te hebben. Ze is nu bijna aan het einde van twee maanden opname en begint eindelijk wat zwaarder te worden. Zij is ook lang en licht van kleur maar niet zo wit als haar broer. Met haar lange dunne spinnepoten zit ze nu wat meer buiten en ook bij haar lijkt de behandeling goed aan te slaan. Via haar hoorden we dat Exanthé nu in de Dominicaanse Republiek werkt en dat het goed met hem gaat. Goed nieuws om te horen van een oudpatiënt!
Soms komt een vraag niet helemaal over. Een man had als woonplaats een plaatsnaam gegeven waar ik nog nooit van had gehoord. Ik vroeg hem waar dat was en hij zei: “Dàt is waar ik wòòn”. Ik zei dat ik dat begreep maar dat ik wilde weten wààr dat was. “Waar mijn huis is, dààr is het!” was het lichtelijk gepikeerde antwoord. Ik heb het er maar bij gelaten…..
Sommige plaatsnamen raken kant nog wal of leggen juist goed uit hoe het er is. Vertaald in het Nederlands kun je bijvoorbeeld wonen in: Beslissing (zijn er 3 van), Hete bron, Zwarte Modder, Kleine Neef, Stinkend water of bijvoorbeeld in Grote Berg. Toen ik een vrouw vroeg waar ze woonde (vaak een mooi afleidend gesprek tijdens een operatie) zei ze: “Nan Manti”. Oftewel, ze woont in Leugen. Ik vraag me af hoe een dorp die naam verdiend heeft…
Over operaties gesproken, afgelopen week hadden we een primeur. De patiënt lag op tafel voor een kleine ingreep (een kleine lelijke huidflap op een wat gevoelige plek…), iedereen klaar, Anna met handschoenen aan en lokale verdoving al opgetrokken in de spuit. Opeens vroeg de patiënt of de operatie echt nodig was. Nou, echt nodig is een groot woord, ze kon oud worden met die huidflap, zeiden we. Oké, dan doe ik het toch liever niet, zei de vrouw en klom van de operatietafel. De vrouw was én naar de kliniek gekomen voor het vragen om die operatie én terug gekomen voor de afgesproken operatie. We waren een beetje in de war maar respecteerden haar beslissing en de handschoenen gingen weer uit. Niets zo veranderlijk als een mens!
Groeten, Jacqueline
Het is even geleden, de laatste weblog, en sinds die tijd is er aardig wat regen gevallen. Geen grote hoeveelheden tegelijk maar regelmatig wat buien. Er is sinds maanden weer stromend water in de rivier. Ook zie ik rond mijn huis struiken en bomen bloeien die ik nog nooit heb zien bloeien. Rondom huis schiet er ook veel jong spul omhoog en op mijn ‘erf’ zie je door het onkruid en dat jong spul bijna het grint niet meer. Een doorn in het oog van Zee, een jongen die in het weekend de planten water geeft en de hond voert. Al meerdere keren heeft hij verzocht of hij het erf mag wieden. Hij heeft dat al wel eerder tegen betaling gedaan. Ik wacht liever even want zo lang er regen valt schiet het zo weer omhoog en ik wil wachten tot een droge periode zodat het na schoffelen allemaal verdroogt. Hij is het er niet helemaal mee eens en hij heeft gelijk, het ziet er rommelig uit. Maar al dat groen is een mooie afwisseling van al dat stof al die tijd! Ik wacht nog een week en dan mag hij los met zijn machete!
De borstpomp uit Nederland heeft weer goed werk verricht. Een jonge moeder had haar eerste baby verloren omdat haar borsten zo groot waren en met zulke platte tepels dat de tepels voor de baby niet te vatten waren. Helaas kwam ze te laat naar de kliniek voor het eerste kindje. We gaven babymelk maar de baby overleed alsnog. Tijdens de begeleiding van haar tweede zwangerschap drukte ik haar op haar hart om na de bevalling meteen te komen zodat we met de borstpomp borstmelk in de fles konden geven. Ze kwam ook na de bevalling en leek erg gemotiveerd voor pompen. Ze woonde vlakbij dus ging na instructie naar huis met pomp en baby. Na een tijdje kwam ze terug, zonder baby, en zei dat het pompen niet goed lukte. Ik vroeg haar om terug te komen met baby zodat we ze konden opnemen om te begeleiden met de borstvoeding/pomp. Ze kwam niet terug en ik nam na een tijdje aan dat de baby was overleden. Na drie maanden kwam ze vorige week terug met een bul van een jongen. Ze was toch doorgegaan met pompen thuis en de baby was nu zo groot en haar borsten zo afgeslankt dat de baby de platte tepel wel kon pakken en hij dronk nu goed aan de borst. Ze kwam terug om te bedanken voor de borstpomp. Die pomp was de redding van haar baby, zei ze.
Mensen die de weblog vanaf het begin volgen, kunnen zich misschien Exanthé herinneren. Een lange magere jongen die bijna zo wit was als een Kaukasisch iemand. Je ziet hem op de foto bij mijn profiel. Hij was erg ziek door tuberculose en was lang opgenomen voor behandeling inclusief 60 prikken met Streptomycine. Zijn zus Isemaël kwam in april naar het ziekenhuis en bleek ook tuberculose te hebben. Ze is nu bijna aan het einde van twee maanden opname en begint eindelijk wat zwaarder te worden. Zij is ook lang en licht van kleur maar niet zo wit als haar broer. Met haar lange dunne spinnepoten zit ze nu wat meer buiten en ook bij haar lijkt de behandeling goed aan te slaan. Via haar hoorden we dat Exanthé nu in de Dominicaanse Republiek werkt en dat het goed met hem gaat. Goed nieuws om te horen van een oudpatiënt!
Soms komt een vraag niet helemaal over. Een man had als woonplaats een plaatsnaam gegeven waar ik nog nooit van had gehoord. Ik vroeg hem waar dat was en hij zei: “Dàt is waar ik wòòn”. Ik zei dat ik dat begreep maar dat ik wilde weten wààr dat was. “Waar mijn huis is, dààr is het!” was het lichtelijk gepikeerde antwoord. Ik heb het er maar bij gelaten…..
Sommige plaatsnamen raken kant nog wal of leggen juist goed uit hoe het er is. Vertaald in het Nederlands kun je bijvoorbeeld wonen in: Beslissing (zijn er 3 van), Hete bron, Zwarte Modder, Kleine Neef, Stinkend water of bijvoorbeeld in Grote Berg. Toen ik een vrouw vroeg waar ze woonde (vaak een mooi afleidend gesprek tijdens een operatie) zei ze: “Nan Manti”. Oftewel, ze woont in Leugen. Ik vraag me af hoe een dorp die naam verdiend heeft…
Over operaties gesproken, afgelopen week hadden we een primeur. De patiënt lag op tafel voor een kleine ingreep (een kleine lelijke huidflap op een wat gevoelige plek…), iedereen klaar, Anna met handschoenen aan en lokale verdoving al opgetrokken in de spuit. Opeens vroeg de patiënt of de operatie echt nodig was. Nou, echt nodig is een groot woord, ze kon oud worden met die huidflap, zeiden we. Oké, dan doe ik het toch liever niet, zei de vrouw en klom van de operatietafel. De vrouw was én naar de kliniek gekomen voor het vragen om die operatie én terug gekomen voor de afgesproken operatie. We waren een beetje in de war maar respecteerden haar beslissing en de handschoenen gingen weer uit. Niets zo veranderlijk als een mens!
Groeten, Jacqueline
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
