Twee kleine paardjes
Door: jacquelinehaiti
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
23 April 2012 | Haïti, Passe Catabois
Hallo allemaal,
Een jaar ouder ben ik weer! Ik merkte dat al aan mijn eerste grijze haren maar sinds gisteren ben ik officieel ook ouder. De tijd vliegt. Het is maar goed dat we onze verjaardagen hebben om er bij stil te staan dat we ouder mogen worden. Gelijk het gras….
Iedereen hartelijk bedankt voor de e-mailtjes, sms-berichten en telefoontjes. En Dick, de onbedoelde striptease via Skype was het hoogtepunt van mijn verjaardag! Met de mensen hier heb ik gezellig mijn verjaardag kunnen vieren. Ik werd ’s ochtend verrast door slingers op de veranda. Daardoor begon ik mij echt jarig te voelen! Erg leuk gedaan door Nadine en Marjolein. ’s Middags hebben we koffie gedronken met z’n allen en Esther had een heerlijke pompoentaart gebakken. Erg verwend met cadeautjes; oorbellen, zelfgemaakte tekeningen door de 3 meiden van Anne-Marie en Rob, een grote zak M&M’s, een handgewoven rieten tas, een zak borrelnootjes, bodylotion en een schitterende hoge emaillen (schrijf je dat zo?) kan. Ik ben helemaal verliefd op de emaillen spullen hier dus die kan gaat zeker de koffer in mee terug.
’s Avonds gegeten bij Bruce en Deb, twee missionarissen hier. Deb was ook jarig! Heel frappant; van de weinig blanken die hier zitten in de buurt hebben er twee dezelfde verjaardag! Na het etentje hebben we hier nog gezellig wat gedronken en genoten van de borrelnootjes. Wat een luxe! Rond middernacht gingen we pas naar bed en dat is hier in Haïti erg laat. Een heerlijke verjaardag gehad dus!
En vandaag een grote verrassing. Ik werd gebeld door Anne-Marie die dienst had. We hebben een dame in het ziekenhuis liggen die zwanger is en zwangerschapsvergiftiging heeft. Een torenhoge bloeddruk en vol met vocht. Ze zei ruim 7 maanden zwanger te zijn en we probeerden de bloeddruk door medicijnen te verlagen. We waren bang dat dit voor de rest van haar zwangerschap erg moeilijk zou blijven en hielden al rekening met een keizersnede. Dit om haar leven te redden maar het te kleine kindje zou dit waarschijnlijk niet overleven. Maar het liep allemaal heel anders. Anne-Marie had goed nieuws. Vanochtend braken bij haar de vliezen en vanmiddag beviel ze van niet één maar twee baby’s! En alle twee de kindjes doen het goed! Ik ben ze meteen gaan bekijken. Ze zijn zeker ouder dan 8 maanden dus de moeder had zich waarschijnlijk in de zwangerschapsduur vergist. Nu maar bidden dat moeder het goed blijft doen en dat haar bloeddruk normaliseert. Het zijn haar eerste kinderen en de vader werkt in het buitenland. Gedurende de dagelijkse controles in het ziekenhuis noemde ik de baby altijd ‘ti cheval’ / ‘klein paardje’. Dit omdat de hartslag van het baby’tje via de doppler klinkt als een paard in galop. De oma van de kindjes zei vanmiddag dus vol trots dat er niet één maar twee kleine paardjes waren geboren.
Twee mooie kereltjes tegen alle verwachting in gezond geboren, zo mooi.
Minder mooi is het eerste geval van cholera in het ziekenhuis. Een jongetje werd hier gisteren mee opgenomen. Hij doet het nu goed maar de specifieke geur en kleur van zijn diarree brengen alle herinneringen van vorig jaar in volle vaart terug. Alsjeblieft, laat dit een op zichzelf staand geval zijn.
Groeten,
Jacqueline
PS: van de boa constrictor is tot nog toe niets meer vernomen. Ik hoop dat hij met de noorderzon is vertrokken!
Een jaar ouder ben ik weer! Ik merkte dat al aan mijn eerste grijze haren maar sinds gisteren ben ik officieel ook ouder. De tijd vliegt. Het is maar goed dat we onze verjaardagen hebben om er bij stil te staan dat we ouder mogen worden. Gelijk het gras….
Iedereen hartelijk bedankt voor de e-mailtjes, sms-berichten en telefoontjes. En Dick, de onbedoelde striptease via Skype was het hoogtepunt van mijn verjaardag! Met de mensen hier heb ik gezellig mijn verjaardag kunnen vieren. Ik werd ’s ochtend verrast door slingers op de veranda. Daardoor begon ik mij echt jarig te voelen! Erg leuk gedaan door Nadine en Marjolein. ’s Middags hebben we koffie gedronken met z’n allen en Esther had een heerlijke pompoentaart gebakken. Erg verwend met cadeautjes; oorbellen, zelfgemaakte tekeningen door de 3 meiden van Anne-Marie en Rob, een grote zak M&M’s, een handgewoven rieten tas, een zak borrelnootjes, bodylotion en een schitterende hoge emaillen (schrijf je dat zo?) kan. Ik ben helemaal verliefd op de emaillen spullen hier dus die kan gaat zeker de koffer in mee terug.
’s Avonds gegeten bij Bruce en Deb, twee missionarissen hier. Deb was ook jarig! Heel frappant; van de weinig blanken die hier zitten in de buurt hebben er twee dezelfde verjaardag! Na het etentje hebben we hier nog gezellig wat gedronken en genoten van de borrelnootjes. Wat een luxe! Rond middernacht gingen we pas naar bed en dat is hier in Haïti erg laat. Een heerlijke verjaardag gehad dus!
En vandaag een grote verrassing. Ik werd gebeld door Anne-Marie die dienst had. We hebben een dame in het ziekenhuis liggen die zwanger is en zwangerschapsvergiftiging heeft. Een torenhoge bloeddruk en vol met vocht. Ze zei ruim 7 maanden zwanger te zijn en we probeerden de bloeddruk door medicijnen te verlagen. We waren bang dat dit voor de rest van haar zwangerschap erg moeilijk zou blijven en hielden al rekening met een keizersnede. Dit om haar leven te redden maar het te kleine kindje zou dit waarschijnlijk niet overleven. Maar het liep allemaal heel anders. Anne-Marie had goed nieuws. Vanochtend braken bij haar de vliezen en vanmiddag beviel ze van niet één maar twee baby’s! En alle twee de kindjes doen het goed! Ik ben ze meteen gaan bekijken. Ze zijn zeker ouder dan 8 maanden dus de moeder had zich waarschijnlijk in de zwangerschapsduur vergist. Nu maar bidden dat moeder het goed blijft doen en dat haar bloeddruk normaliseert. Het zijn haar eerste kinderen en de vader werkt in het buitenland. Gedurende de dagelijkse controles in het ziekenhuis noemde ik de baby altijd ‘ti cheval’ / ‘klein paardje’. Dit omdat de hartslag van het baby’tje via de doppler klinkt als een paard in galop. De oma van de kindjes zei vanmiddag dus vol trots dat er niet één maar twee kleine paardjes waren geboren.
Twee mooie kereltjes tegen alle verwachting in gezond geboren, zo mooi.
Minder mooi is het eerste geval van cholera in het ziekenhuis. Een jongetje werd hier gisteren mee opgenomen. Hij doet het nu goed maar de specifieke geur en kleur van zijn diarree brengen alle herinneringen van vorig jaar in volle vaart terug. Alsjeblieft, laat dit een op zichzelf staand geval zijn.
Groeten,
Jacqueline
PS: van de boa constrictor is tot nog toe niets meer vernomen. Ik hoop dat hij met de noorderzon is vertrokken!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
