Foto's

Hallo allemaal,

Nou, wat een omschakeling in weer! Het is hier bijna 30 ‘C kouder dan in Haïti! De zomer wil in Nederland nog even niet beginnen. In plaats van zweetdruppels lopen er nu regendruppels over mijn gezicht. Maar ook wel lekker; ‘savonds onder het dekbed kruipen, zónder hoofdlampje lekker lezen en ronddraaien zónder in het muskietennet te worden gevangen!
Thuiskomen was geweldig, heerlijk familie weer zien! Vrienden opzoeken, post uitzoeken (zucht) en langzaam weer wennen aan al het Nederlandse! Het is raar welke dingen je opvallen.
Ten eerste blijf ik mij verbazen over hoe kleurig alles is, hoe ‘vruchtbaar’ het er buiten uitziet. De schapen in de wei lijken wel gevuld met helium, zo groot, en het gras is groener dan groen! Ten tweede valt de techniek me hier op. Internet: snel. Mobiel: overal bereik. Televisie: heerlijk dom ontspannen. Bank: zonder problemen pinnen. Auto: snelle wegen. Maar Nederland went snel.
Ik mis Passe Catabois wel en vraag me soms af hoe de cholera verloopt, of Sonlove al naar huis is en hoe het met DieuBon verder gaat. Na zo’n intensieve periode is het moeilijk om alles los te laten.

Ik ga zo foto’s bij de reisverslagen zetten. Bij het doorkijken van de foto’s is het vreemd om te merken hoe snel de tijd is gegaan. Iets wat kort geleden lijkt , blijkt in februari te zijn gebeurd. Toch wel even geleden, dus! En het is ook mooi om via de foto’s te zien hoe sommige patiënten zijn opgeknapt. Veronika en Jackson zijn twee mooie voorbeelden maar Lee is ook een schitterend voorbeeld. Hij heeft een lange Haitiaanse naam, Luvi-nogwat-binsky, maar voor ons heette hij Lee. Opgenomen toen hij 3 maanden was en veel te klein voor zijn leeftijd. Hij heeft een erg jonge moeder en vader is buiten beeld. Moeder had genoeg borstmelk en zorgde goed voor hem maar Lee groeide niet. Hij was wel een helder ventje, hield alles in de gaten en lachte makkelijk. Na een tijdje opgenomen geweest te zijn om hem te observeren en om moeder te leren om F75 (melk speciaal voor ondervoede kinderen) klaar te maken ging hij naar huis met F75. We hadden al bedacht dat hij, als hij niet beter groeide, naar de kinderarts in Port de Paix zou moeten. Na een paar weken kwam hij weer voor controle. En wat een verschil; de foto spreekt voor zich. En daar doe je het dus voor!

Groeten, Jacqueline