Home sweet home

Hallo allen,

Mijn maand in NL zit er alweer bijna op! Wat vliegt de tijd en wat kan een mens druk zijn met de verplichtingen van een Westerse maatschappij! Maar behalve discussies op het gemeentehuis, een papierengevecht met o.a. verzekering, een tandartsbezoek en vele onderzoektochten op het internet (wow, vanaf de keukentafel!) om uit te vinden hoe dit of dat nu moet worden aangevraagd en geregeld (expat zijn maakt dingen ingewikkeld..) was er ook tijd voor leuke dingen. Zoals een weekend optrekken met het gezin en aanhang, ‘oude’ vrienden ontmoeten en dan voelen alsof je nooit bent weggeweest, een weekend naar Duitsland om Esther en Michael met hun zoontje Levi weer te zien; het is mijn sociale leven van 8 maanden gepropt in 4 weken! Daar kan ik eenmaal in Haïti nog even op doorteren.

Ook mocht ik op twee lagere scholen in Renswoude vertellen over mijn werk. Ik zag er enorm tegen op. Kinderen zijn niet echt mijn ding en hoe vertel ik over mijn werk zonder dat ze gillend naar huis rennen? Gelukkig kon ik een beroep doen op Juffrouw Anne, vorig jaar de lerares in Passe Catabois. Met haar tips en aanmoediging ging ik minder schoorvoetend de scholen in maar het was geen sprintje. Het bleek echter erg leuk te zijn, met name groep 4- 6. Ze hadden een aantal weken zendingsgeld voor mijn werk meegenomen en hun interesse was groot. Hun reacties op mijn foto’s en verhalen waren leuk en ze vonden het fijn om te zien waar ze voor gespaard hadden. Scholen De Stifthorst en De Borgwal, hartelijk dank!

En er was de informatieavond op 10 april. Ik was erg blij met de opkomst en het doet me goed dat mensen niet ‘moe’ worden van het meeleven. Al zo’n 3 jaar doe ik een beroep op de betrokkenheid van mensen en ik ben blij dat de interesse blijft. Er werd weer gul gegeven en daar ben ik erg dankbaar voor. Zonder deze hulp kan ik niet blijven werken in Haïti en ik vind het geweldig dat via mij mensen in Nederland de mensen in Haïti helpen. Zoals iemand zei: “Kijk, we kunnen niet allemaal naar Haïti gaan om te helpen maar we kunnen het wel mogelijk maken dat jij daar kan blijven helpen.” Mooi gezegd en zo waar. Als u verhinderd was om te komen en toch nog graag een gift wilt overmaken dan kan dat op bankrekening NL54RABO 0103767258 t.n.v. Diaconie Hersteld Hervormde gemeente Ederveen o.v.v. Haïti / J vd Weerd. Maar niet alleen financieel heb ik uw hulp nodig. Ook emotioneel en geestelijk voel ik het meeleven en dat waardeer ik enorm. Ik hoop dat u dit ook blijft doen, onder andere door aan mij en het werk in Passe Catabois te blijven denken in uw gebed.

De laatste week in Nederland is alweer aangebroken. Volgende woensdag mag ik weer terug naar Haïti en ik moet eerlijk zeggen dat ik mijn werk mis! Maar het zal wel even afkicken zijn, luxe went snel! De volgende weblog dus waarschijnlijk weer uit Haïti. Tot schrijfs, allemaal! En ik kan het niet genoeg zeggen; hartelijk dank!

Groeten, Jacqueline