De dag na Matthew
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
07 Oktober 2016 | Haïti, Passe Catabois
Dag allemaal,
Ik schrijf dit de dag na de orkaan Matthew. Na alle waarschuwingen en slechte voorspelingen zijn we er hier in de streek gelukkig niet slecht door heen gekomen. Andere delen van Haïti zijn slechter af maar wij zijn er wonderlijk goed door heen gekomen. De maandag en dinsdag waren rare spannende dagen want je hebt geen idee wat er boven je hoofd hangt. Geen voldoende signaal om alles op internet te volgen maar gelukkig via Amerikaanse vrienden regelmatig via Whatsapp een update over de stand van zaken. Dinsdagmiddag begon de regen en de wind werd steeds sterker. De kliniek was erg rustig maar om half één kwam er met het begin van de regen nog net even een bevalling binnen. Een jongetje werd geboren terwijl de regen buiten steeds harder viel en de wind steeds onstuimiger werd. Het jongetje kreeg de naam (kun je het raden?) Matthew. Rond vieren konden moeder, kind en familie vertrekken en gelukkig hadden ze een taptap auto met 4-wielaandrijving want ze moesten een aardig stuk het binnenland in en een berg over. Rond vijf uur ging het weer over in toch wel erg harde regen en toch wel erg harde wind. En op dat moment had ik geen idee of dit de voorbode was of dat dit al Matthew was. Hoe erg gaat het nog worden, ik begon me toch echt wel zorgen te maken. Maar gelukkig kregen we geen directe hit van Matthew en de schade hier in de streek valt mee in vergelijking met hoe erg het had kunnen zijn. Er zijn huizen beschadigd en in de meeste gevallen zijn dat huizen die voorheen al in slechte staat waren. Het zijn dus wel weer de allerarmsten die het hardst worden getroffen. De huizen met muren van hout en aarde zijn kaal gespoeld en slechte daken van golfplaten zijn beschadigd. Er zijn veel dieren overleden doordat ze ondervoed waren door de lange droogte en de regen/kou niet aankonden. Dat is een financiële slag voor veel mensen.
En nu de gevolgen van alle regen. De rivier was hoog en de wegen (hier allemaal zandwegen) zijn slecht doordat de weg is uitgespoeld of door alle modder. Voor zieke mensen betekende dit dat ze niet naar het ziekenhuis konden komen. Rond 06.00 had ik mensen aan de deur uit Ti Toma, een dorpje vlakbij maar aan de andere kant van de rivier. Ze hadden een 80-jarige vader thuis die sinds gisteren niet kon plassen en daardoor erg leed. De weg was nog praktisch onbegaanbaar met een motor en de rivier konden ze niet oversteken met een bed. Ik zag me al met een urinecatheter onder de arm naar zijn huis glibberen. Gelukkig kwam ik in het gesprek erachter dat in hetzelfde dorp een verpleegkundige was die in Port de Paix werkte maar die was thuis gekomen was vanwege de orkaan. Vanuit het ziekenhuis alle middelen voor blaascatheterisatie meegegeven zodat die verpleegkundige de man kon helpen. Gelukkig was deze situatie zo op te lossen maar ik durf niet te zeggen hoeveel mensen door de slechte wegen en hoge rivieren vandaag medische zorg zijn misgelopen.
Maar dit was dus Matthew. Het is nog steeds orkanenseizoen dus we wachten af wat er nog kan komen. Ik wil iedereen die meeleefde hartelijk bedanken voor alle mailtjes, Facebook berichten en WhatsApps. Het deed me erg goed en wat is social media toch een geweldige iets! Uit het oog maar niet uit het hart, bedankt allemaal!
Groeten, Jacqueline
Ik schrijf dit de dag na de orkaan Matthew. Na alle waarschuwingen en slechte voorspelingen zijn we er hier in de streek gelukkig niet slecht door heen gekomen. Andere delen van Haïti zijn slechter af maar wij zijn er wonderlijk goed door heen gekomen. De maandag en dinsdag waren rare spannende dagen want je hebt geen idee wat er boven je hoofd hangt. Geen voldoende signaal om alles op internet te volgen maar gelukkig via Amerikaanse vrienden regelmatig via Whatsapp een update over de stand van zaken. Dinsdagmiddag begon de regen en de wind werd steeds sterker. De kliniek was erg rustig maar om half één kwam er met het begin van de regen nog net even een bevalling binnen. Een jongetje werd geboren terwijl de regen buiten steeds harder viel en de wind steeds onstuimiger werd. Het jongetje kreeg de naam (kun je het raden?) Matthew. Rond vieren konden moeder, kind en familie vertrekken en gelukkig hadden ze een taptap auto met 4-wielaandrijving want ze moesten een aardig stuk het binnenland in en een berg over. Rond vijf uur ging het weer over in toch wel erg harde regen en toch wel erg harde wind. En op dat moment had ik geen idee of dit de voorbode was of dat dit al Matthew was. Hoe erg gaat het nog worden, ik begon me toch echt wel zorgen te maken. Maar gelukkig kregen we geen directe hit van Matthew en de schade hier in de streek valt mee in vergelijking met hoe erg het had kunnen zijn. Er zijn huizen beschadigd en in de meeste gevallen zijn dat huizen die voorheen al in slechte staat waren. Het zijn dus wel weer de allerarmsten die het hardst worden getroffen. De huizen met muren van hout en aarde zijn kaal gespoeld en slechte daken van golfplaten zijn beschadigd. Er zijn veel dieren overleden doordat ze ondervoed waren door de lange droogte en de regen/kou niet aankonden. Dat is een financiële slag voor veel mensen.
En nu de gevolgen van alle regen. De rivier was hoog en de wegen (hier allemaal zandwegen) zijn slecht doordat de weg is uitgespoeld of door alle modder. Voor zieke mensen betekende dit dat ze niet naar het ziekenhuis konden komen. Rond 06.00 had ik mensen aan de deur uit Ti Toma, een dorpje vlakbij maar aan de andere kant van de rivier. Ze hadden een 80-jarige vader thuis die sinds gisteren niet kon plassen en daardoor erg leed. De weg was nog praktisch onbegaanbaar met een motor en de rivier konden ze niet oversteken met een bed. Ik zag me al met een urinecatheter onder de arm naar zijn huis glibberen. Gelukkig kwam ik in het gesprek erachter dat in hetzelfde dorp een verpleegkundige was die in Port de Paix werkte maar die was thuis gekomen was vanwege de orkaan. Vanuit het ziekenhuis alle middelen voor blaascatheterisatie meegegeven zodat die verpleegkundige de man kon helpen. Gelukkig was deze situatie zo op te lossen maar ik durf niet te zeggen hoeveel mensen door de slechte wegen en hoge rivieren vandaag medische zorg zijn misgelopen.
Maar dit was dus Matthew. Het is nog steeds orkanenseizoen dus we wachten af wat er nog kan komen. Ik wil iedereen die meeleefde hartelijk bedanken voor alle mailtjes, Facebook berichten en WhatsApps. Het deed me erg goed en wat is social media toch een geweldige iets! Uit het oog maar niet uit het hart, bedankt allemaal!
Groeten, Jacqueline
-
07 Oktober 2016 - 20:32
Marja:
Goed om even deze reactie van jou zelf te kunnen lezen. Begreep vanmiddag van Corina al dat het voor jullie wel spannend was, maar dat je veilig was. Veel sterkte voor alles wat mogelijk nu nog de gevolgen zullen zijn. Groetjes vanuit Ederveen -
08 Oktober 2016 - 10:42
Johan Meinsma:
Beste Jacqueline,
Vol bewondering lees ik je verhaal. Bijzonder verhaal van Matthew. Een nieuwe geboorte midden in de storm. Heel veel sterkte de komende periode.
We hebben elkaar afgelopen zomer gesproken, toen we bij jullie een bezoek brachten aan het ziekenhuis met de World Servants groep uit Nederland.
Gods zegen voor je werk. Ik zal voor je/ jullie blijven bidden.
Groet,
Johan Meinsma -
11 Oktober 2016 - 12:03
Jorien :
Fijn te lezen dat je veilig bent, Jacqueline.
Moest veel aan je denken.
Sterkte ...:( -
12 Oktober 2016 - 11:12
Anne Verbeek:
Bij het lezen van je verhaal kan ik me die spanning een heel klein beetje voorstellen, regen in Haiti is al zo angstaanjagend omdat je zo dicht in de natuur leeft en de huizen gewoon maar weinig voorstellen tegen zulk geraas. Begrijpelijk dat je echt wel bang bent als je zo gewaarschuwd wordt, maar geen idee hebt wat er nog aan zit te komen. Gelukkig dat je het nu vooral positief inzag, dat het mee gevallen is. Maar dat is in vergelijking met de andere dorpen en steden in Haiti. Voor jullie daar is het alsnog verschrikkelijk natuurlijk, zoals je zegt zullen velen medische zorg mis zijn gelopen door de barre omstandigheden op de weg en thuis.
Hopelijk kunnen jullie de drukte aan nu er wellicht al weer meer patienten richting Passe Catabois komen. Veel sterkte ermee en veel liefde + positiviteit toegewenst!
Liefs, Anne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
