oeps..

Hallo mensen,

Heeft iedereen een goede Koninginnedag gehad? Alle zolders leeg gemaakt op de kleedjesmarkt en de schuur met nieuwe aankopen weer vol gezet? Ik heb de hele week op een uitnodiging van de Ned. Ambassade zitten wachten voor de borrel met haring maar helaas, ik denk dat de postbode vergeten is die te bezorgen.
Mijn Koninginnenacht vierde ik met een nieuwe cholerapatiënt en in plaats van de vlag bleef ik maar infuuszakken ophangen. Het blijft erg druk in het ziekenhuis. Op vrijdagavond lagen er 3 vrouwen in verschillende stadia van bevallen op dezelfde zaal. Dat was wel makkelijk want terwijl je met de ene vrouw bezig was kon je een andere instrueren om te puffen. Ik heb “altijd is Kortjakje ziek” ook hier maar geïntroduceerd als pufritme! En al helpt het hen waarschijnlijk weinig, als rustgevende oefening werkt het voor mij wel!

Ik heb wel een flater geslagen met één patiënt. Hij is een oude, knorrige man en de eerste keer dat ik hem zag was zo’n 3 weken geleden. Hij kon niet plassen en had een grote zwelling van zijn scrotum, een waterzak. Ik heb hem een urinecatheter en pijnstilling gegeven en hierna gezegd dat hij naar de kliniek moest om een afspraak te maken voor een operatie aan zijn waterzak. Hij maakte een groot drama, kon niet naar huis, zo’n pijn, zo’n pijn! Uiteindelijk hem toch naar huis gekregen en later begreep ik van Anne-Marie dat hij een regelmatige klant was en weigerde om een operatie te plannen/betalen. Hij kan betalen en die mensen moeten dus ook een vergoeding voor opname betalen. De mensen die kunnen betalen, betalen zo ook voor de mensen die niet kunnen betalen.
Na een weekje kwam hij weer opdagen in het ziekenhuis en weer herhaalde het hele toneelstuk zich. Hij bleef een tijd op de grond in de gang liggen maar vertrok uiteindelijk met veel misbaar. Toen ik hem dus vorige week maandag weer aan zag komen nadat de kliniek dicht was gegaan, had ik het bij voorbaat al met hem gehad. Hij begon weer over een ziekenhuisopname en ik heb hem resoluut weer het ziekenhuis uitgewerkt met de instructie de dag erna bij de kliniek die operatie te regelen. Hij sputterde wel tegen maar ik hield voet bij stuk. Anne-Marie kwam vanuit de kliniek naar het ziekenhuis en ik vertelde haar dat ‘die oude man’ weer langs was geweest. ‘Ja’ zei Anne-Marie, ‘Hij heeft vandaag eindelijk betaald en morgen gaat hij voor een operatie’. Zij vond het erg grappig maar ik kon wel door de grond zakken! Snel naar buiten en die man zoeken maar hij was dit keer wel meteen verdwenen. Gelukkig vond ik hem na een tijdje buiten bij een container met zijn voltallige familie. Ik heb toen maar net gedaan alsof mijn neus bloedde en hem naar een bed verwezen. Gelukkig zei hij ook niets! Het plan was om hem zo rap mogelijk weer naar huis te krijgen maar helaas bleek er een ontsteking in zijn scrotum te zitten. Hij ligt nu met antibiotica en een gat waaruit het pus moet lekken nog steeds bij ons…. Zul je net zien!
Maar gelukkig is hij (nu hij zijn zin heeft en in het ziekenhuis zijn familie ligt te commanderen) eigenlijk niet zo’n hele verkeerde man; veel geschreeuw en een klein hartje, zullen we maar zeggen!

Veel liefs,
Jacqueline