Wi!

Hallo!

De wasvrouw is een vrouw met karakter. Ze komt soms met uitspraken waar ik eigenlijk om moet lachen maar ze meent het serieus. Pas zat ik buiten en zij was de was aan het ophangen. Opeens zei ze bijna boos dat ik het helemaal verkeerd deed. Als je niet aan het werk ben dan moet je rusten. En rusten doe je niet zittend, dat doe je liggend! Dat ik daar zo zat was helemaal fout! Ik heb haar hartelijk bedankt voor haar goede advies. Ook vroeg ze eens Esther om extra zeep. Er zaten een aantal grote handdoeken in de was en ‘serviettes mange savon’ oftewel ‘handdoeken eten zeep’.
Haitianen nemen veel dingen letterlijk en daar ben ik, terwijl ik een grapje maak, al regelmatig mee de mist in gegaan. Esther en ik zouden een wond gaan bekijken van een patiënt en Haitianen houden van meekijken. Privacy is hier nog niet uitgevonden. Ik stuurde alle familie en aanhangers van de mensen op zaal naar de gang en één man nam er echt de tijd voor. Ik zei tegen hem iets in de trend van ‘naar buiten, vandaag, morgen, zie maar wanneer het lukt’ en hij nam mijn sarcasme letterlijk. Als hij de keuze had dan ging hij morgen wel en hij liep weer terug!
De made-man heeft onze humor wel door. Ik had het met hem over zijn wond en zei dat ik het jammer vond dat hij de wond zelf niet kon zien. Ik vroeg hem waarom hij gewoon niet even op zijn rug keek. Heel droog antwoordde hij dat dit was omdat Bon Dieu hem geen ogen in zijn achterhoofd had gegeven.
Ook kunnen Haitianen geen ‘of/of’-vragen beantwoorden. Vraag: ‘Heb je constante pijn in je buik of af en toe?’ Antwoord: ‘Wi’. Vraag: ‘Heb je vooral ‘snachts koorts of de hele dag?’ Antwoord: ‘Wi’. Ik moet nog steeds leren om elke vraag apart te stellen. Ook als ze je niet snappen is het antwoord vaak ‘Wi’. Aan de intonatie hoor je dan vaak dat ze het eigenlijk niet snappen. Of elke vraag wordt beantwoord met ‘Wi’. Volgens mij denken ze dan dat ik die vraag niet voor niets stel dus dan zal het antwoord wel ‘Wi’ moeten zijn! Vraag: ‘Is je urine rood?’ Antwoord: ‘Wi’. Vraag: ‘Hoor je gefluit als je plast?’ Antwoord: ‘Wi’.
Voor de Franstaligen onder ons, in het Creools is ‘ja’ echt geschreven als ‘wi’, lekker simpel!

Babette komt nu aangelopen. Zij is één van de honden van Anne-Marie. Ze sliep altijd bij haar maar nu is ze een beetje bang voor Trix, de waakhond. Ze heeft het gastenhuis nu genomen als nieuw adres en denkt dat ze hier de boel in de gaten moet houden. Vooral als we proberen te slapen dan houdt ze indringers weg door goed te blaffen bij het minste of geringste. En natuurlijk is dat helemaal niet irritant als je probeert te slapen! Ik lig dan in bed te bedenken dat ik er eigenlijk uit moet om haar ‘toe te spreken’ maar dat is dan net teveel moeite. De laatste tijd is het minder maar er is een heel korps honden die elkaar snachts aan het blaffen houdt. Veel honden zijn dood gegaan aan hart/longworm en het is nu een stuk rustiger. Babette had het ook maar het geneesmiddel voor wormen bij kinderen heeft bij haar ook goed geholpen. Ze heeft een eigen stoel, althans, dat denkt zij. Maar stiekem is het toch gezellig, zo’n hond om het huis die met je meeloopt naar het werk enz.

Groeten, ook namens Babette!