Serfice

Dag allemaal,

Voor de derde keer mijn verjaardag in Haïti gevierd. Dat had ik op de eerste verjaardag hier, in 2011, niet kunnen bedenken. En alweer werd ik 28! (ahum) Maar het is goed om hier je verjaardag te vieren. Je wordt blij van elk cadeautje, hoe raar ze jullie ook in de oren zullen klinken. Wie in Nederland wordt blij van een zakje ‘pikante jus’, blikje rode kool of een pak koffie voor zijn verjaardag? Ook kreeg ik een zakje ‘magische modder’, een gezichtsmasker. Met alle modder hier af en toe is het leuk om eens modder te ontvangen die je lekker op je gezicht kan smeren i.p.v. modder die je mopperend van je slippers/tegels probeert af te halen. En de ‘Landleven’! Joanne was mijn geheime verslaving aan dit tijdschrift niet vergeten en heeft er eentje meegenomen voor mijn verjaardag! Ook had mijn familie via haar kaarten meegegeven en wat cadeaus. (Eén, twee, drie….POESTA!) En mijn huis ruikt voor de afwisseling lekker naar vanille i.p.v. muizenlijkjes. Heerlijk om zo post te ontvangen! Er bestaat hier geen postservice dus om zo toch kaarten te krijgen, heel mooi. En je moet hier creatief zijn. Anne had heel lief een leeg pak vruchtenhagel versierd en daarin de cadeautjes gestopt. Hartelijk dank allemaal!

Helaas zal ik mijn verjaardag dit jaar ook herinneren door het plotselinge overlijden van Serfice, de moeder van Loulou. Jullie kennen haar verhaal; resistente tuberculose. Zij was halverwege de 60 strepto injecties maar bleef erg slecht reageren op de behandeling. Loulou is wel goed opgeknapt en is nu een dikke peuter, nog steeds op de orale behandeling van tuberculose. Gisteren, net voor het aansnijden van de taart, werd ik gebeld door Fre Jarl. Serfice was opeens overleden. Anne-Marie is er heen gegaan en heeft Serfice, haar moeder en Loulou naar hun huis in Caluc gebracht. Hopelijk blijft de familie van Loulou doorgaan met het geven van de anti-tuberculose medicatie. Over een maand moet ze terug komen. Laten we allemaal bidden dat Loulou de zorg mag ontvangen die ze nodig heeft. Er woont familie van haar hier in Passe Catabois en via hem hopen we controle te blijven houden. Het verhaal gaat de ronde dat de moeder van Serfice regelmatig medicijnen kocht van passerende taptaps en dat afgelopen vrijdag ook had gedaan. Het is mogelijk dat dit een oorzaak van haar overlijden is. Misschien een te sterk kruidendrankje. We zullen er nooit achter komen, helaas.

Vanochtend in de kliniek door een moeder figuurlijk ‘op mijn vingers getikt’. Ze kwam binnen met een jongetje van 17 maanden. Ik zag meteen dat hij het syndroom van Down had. Soms wordt dat hier niet opgemerkt of begrepen en ik nam aan dat zij kwam met de klacht dat hij zich niet zo ontwikkelde als andere kinderen. Ik begon met uit te leggen dat hij een aangeboren syndroom had. “Oh” zegt moeder, “ik weet al sinds zijn geboorte dat hij niet zo is als mijn andere kinderen. Hij heeft wat meer hulp nodig maar dat is geen probleem. Ik kom omdat hij koorts heeft.” De volgende keer toch maar netjes eerst uitvragen wat de klacht is..

Groeten, Jacqueline