Vier kleine kindertjes.

Hallo allen,

Het is de afgelopen maanden rustig geweest in het ziekenhuis. Er liggen nu maar 4 TB patiënten, een meisje met brandwonden aan haar benen doordat ze tijdens een epileptische aanval in het vuur is gevallen, een ondervoed meisje en een man met maagproblemen en bloedarmoede. En gisteren lagen er een aantal zwangeren. Vannacht zijn ze allemaal bevallen. Anne-Marie had 4 bevallingen!
Helaas is één baby’tje overleden na een half uur reanimeren. En er is een tweeling geboren. Herinneren jullie nog dat meisje met brandwonden op haar rug? Haar moeder is bevallen van een meisje en een jongen. Ze begonnen goed maar kregen later tekenen van onderkoeling. Het zijn ook alle twee net twee kale kippetjes. In de operatiekamer hebben we een standaard met 4 autolampen als operatielamp en die lampen stralen enorm veel hitte uit. Niet prettig voor ons tijdens een lange operatie maar wel lekker voor koude kippetjes. Zij lagen daar heerlijk op te warmen toen een vrouw die bevallen was na 10 maanden zwangerschap van een joekel van een meid op de gang stampij begon te maken. Ze was klaar om naar huis te gaan maar ze wilde niet. Haar baby was volgens haar overleden. Bij nadere inspectie bleek het kindje inderdaad niet goed te ademen, was blauw en had een lage hartslag. Ook haar temperatuur was laag en zij mocht dus ook onder de lamp. Het duurde ongeveer 4 uur voor ze met horten en stoten verbeterde. De moeder bleef het slecht inzien en wilde steeds maar naar huis. Ze vond het moeilijk om te geloven dat haar kindje niet was overleden. Toen het kindje na enige tijd weer begon te grimassen en bewegen kreeg ze wat meer vertrouwen. Ze blijven nu voor observatie nog een nachtje en ik hoop dat er verder geen problemen zijn. Het kindje lijkt het Downsyndroom te hebben dus het kan zijn dat hartproblemen de oorzaak van haar verslechtering is. En dat geeft hier in Haïti geen goede prognose.
Het was dus een bezig dagje. Ik hoop niet dat ik drukte ‘aan mijn kont heb hangen’! Het is nu heerlijk om rustig voor het huis van Esther en Michael te zitten. Het gasthuis is overgenomen door de Amerikanen en omringd door alle kinderen uit de omgeving. De Amerikanen doen veel onderhouds- en technisch werk en dat is geweldig. Maar een groot onderdeel van hun werk schijnt ook zitten in een stoel bij het gasthuis te zijn….. Nu ben ik niet vies van een praatje maar even lekker niets aan je hoofd is ook prettig. Eén van de dames kwam vanochtend verbolgen naar mij toe. Iemand had 4 schapen bij ons in ‘de tuin’ gezet en dat was toch echt niet de bedoeling! Het is erg droog overal en al het gras is dood. Ik heb er geen problemen mee als die schapen het beetje wat er bij ons te eten is lekker opknagen. Ik liet haar als vijfde schaap dus lekker meemekkeren.
Het is nu mijn 3e dag terug in Passe Catabois maar het voelt al veel langer. En gelukkig is een beetje Creools blijven hangen!
Groeten aan jullie daar in het koude Nederland!

Jacqueline

PS ik heb een internet stickie! Erg langzaam maar internet op de veranda! Ik zeg Hoera!!