zet je schrap!
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
25 Maart 2014 | Haïti, Passe Catabois
Goedemiddag allemaal,
De eerste dag van mijn 3-daagse reis naar huis zit erop. Nou ja, eigenlijk 4-daagse reis want ik was gisteren al naar Port de Paix gegaan omdat de bus vanmorgen om 06.00 vertrok. Voorheen kon je met een klein vliegtuig van Port de Paix naar Port au Prince maar de vliegmaatschappij is opgehouden met die vlucht. De bus is nu dus de enige optie. Maar er zijn 2 redelijk goede busmaatschappijen erbij gekomen het afgelopen jaar dus je hoeft niet tussen de kippen in een volgepropte Haitiaanse bus. Ik had vanmorgen zelfs airco in de bus! Maar het blijft Haïti. Volgens Haitiaanse planning vertrok de bus 45 min te laat. Na 5 min vond een medepassagier dat hij wat moest zeggen van de wilde rijstijl van de chauffeur en noemde hem meteen maar een varken. De chauffeur tetterde hevig terug en de toon was gezet: zijn bus, zijn rijstijl en anders ga je maar lopen! Er werd de rest van de rit niet meer geklaagd. Na een tijdje werd de bus aangehouden door een man met een baby op zijn arm. De baby was ziek en moest naar een ziekenhuis in Port au Prince. Er was plek dus ze mochten mee. De man vroeg alleen of we even op moeder wilde wachten, ze kwam eraan. In de verte zagen we een vrouw op haar elfendertigste aan komen kuieren…. Haïti. De eerste 3 uur van de busrit gaat over een slechte weg. Meteen een goede test voor mijn vullingen. Ik heb in Nederland een afspraak met de tandarts dus als er wat los zitten kan er meteen gerepareerd worden! Met de radio keihard aan, vol gas, één hand op de claxon en volledig blind voor andere weggebruikers bracht de chauffeur ons naar Gonaives. Daarna is de weg beter (asfalt!) en toen vlogen we gewoon laag verder. Wat nou, je kunt niet naar Port au Prince vliegen? Een bus kan vliegen! Maar gelukkig mocht de rit zonder ongelukken verlopen.
Om ongeveer 12.00 kwamen we aan in Port au Prince. Ik had een overnachting geregeld in New Life Guest House; een weeshuis met een gastenverblijf. En ik werd er meteen weer aan herinnerd dat je nooit een man moet geloven met een routebeschrijving. Ben had gezegd dat het vlakbij het vliegveld was en makkelijk te vinden. En natuurlijk zei de taxichauffeur, ook een man, te weten waar het was. Allebei fout! Het is hemelsbreed dicht bij het vliegveld maar de weg er naar toe loopt er ver omheen. En de chauffeur had geen idee waar het was! Na enig ronddolen en veel rondgevraag kwamen we uiteindelijk toch aan. Achter een dikke muur en een grote poort ligt een oase van rust. Groen gras! Dat heb ik al in geen maanden gezien! Het is een mooi gasthuis en ik heb een kamer voor 6 mensen voor mij alleen. Na al het getoeter en gevlieg van vandaag even stilte. En koffie! En een primeur! Het is een Amerikaans gasthuis en in de keuken is buiten de maaltijden brood beschikbaar. Voor de eerste keer van mijn leven een peanut butter and jelly (pindakaas en jam) sandwich gegeten. En weet je, het is aardig te knagen. Al kijk ik er naar uit om 4 weken absozekerwetenluut geen pindakaas te eten, ruiken of zien!
Morgenmiddag vlieg ik via New York naar Amsterdam en ik hoop om 12.00 donderdagmiddag op Schiphol te staan. Ik ga proberen al het geregel dat hoort bij een bezoek aan Nederland in de eerste 2 weken te doen. Daarna wil ik alleen maar genieten van vrienden en familie. Gewoon lekker langs kunnen gaan en persoonlijk bijpraten i.p.v. via de telefoon of email! Dat staat bovenaan mijn lijst “dingen die ooit zo normaal leken en nu zo bijzonder zijn”. Op de lijst staat onder andere ook douchen met warm water, vleeswaren en sokken aandoen.
Het is een heel gedoe, de reis naar huis, maar hoe dan ook; iedereen, zet je schrap, omgordt je lendenen, ik kom eraan!
Groeten, Jacqueline
De eerste dag van mijn 3-daagse reis naar huis zit erop. Nou ja, eigenlijk 4-daagse reis want ik was gisteren al naar Port de Paix gegaan omdat de bus vanmorgen om 06.00 vertrok. Voorheen kon je met een klein vliegtuig van Port de Paix naar Port au Prince maar de vliegmaatschappij is opgehouden met die vlucht. De bus is nu dus de enige optie. Maar er zijn 2 redelijk goede busmaatschappijen erbij gekomen het afgelopen jaar dus je hoeft niet tussen de kippen in een volgepropte Haitiaanse bus. Ik had vanmorgen zelfs airco in de bus! Maar het blijft Haïti. Volgens Haitiaanse planning vertrok de bus 45 min te laat. Na 5 min vond een medepassagier dat hij wat moest zeggen van de wilde rijstijl van de chauffeur en noemde hem meteen maar een varken. De chauffeur tetterde hevig terug en de toon was gezet: zijn bus, zijn rijstijl en anders ga je maar lopen! Er werd de rest van de rit niet meer geklaagd. Na een tijdje werd de bus aangehouden door een man met een baby op zijn arm. De baby was ziek en moest naar een ziekenhuis in Port au Prince. Er was plek dus ze mochten mee. De man vroeg alleen of we even op moeder wilde wachten, ze kwam eraan. In de verte zagen we een vrouw op haar elfendertigste aan komen kuieren…. Haïti. De eerste 3 uur van de busrit gaat over een slechte weg. Meteen een goede test voor mijn vullingen. Ik heb in Nederland een afspraak met de tandarts dus als er wat los zitten kan er meteen gerepareerd worden! Met de radio keihard aan, vol gas, één hand op de claxon en volledig blind voor andere weggebruikers bracht de chauffeur ons naar Gonaives. Daarna is de weg beter (asfalt!) en toen vlogen we gewoon laag verder. Wat nou, je kunt niet naar Port au Prince vliegen? Een bus kan vliegen! Maar gelukkig mocht de rit zonder ongelukken verlopen.
Om ongeveer 12.00 kwamen we aan in Port au Prince. Ik had een overnachting geregeld in New Life Guest House; een weeshuis met een gastenverblijf. En ik werd er meteen weer aan herinnerd dat je nooit een man moet geloven met een routebeschrijving. Ben had gezegd dat het vlakbij het vliegveld was en makkelijk te vinden. En natuurlijk zei de taxichauffeur, ook een man, te weten waar het was. Allebei fout! Het is hemelsbreed dicht bij het vliegveld maar de weg er naar toe loopt er ver omheen. En de chauffeur had geen idee waar het was! Na enig ronddolen en veel rondgevraag kwamen we uiteindelijk toch aan. Achter een dikke muur en een grote poort ligt een oase van rust. Groen gras! Dat heb ik al in geen maanden gezien! Het is een mooi gasthuis en ik heb een kamer voor 6 mensen voor mij alleen. Na al het getoeter en gevlieg van vandaag even stilte. En koffie! En een primeur! Het is een Amerikaans gasthuis en in de keuken is buiten de maaltijden brood beschikbaar. Voor de eerste keer van mijn leven een peanut butter and jelly (pindakaas en jam) sandwich gegeten. En weet je, het is aardig te knagen. Al kijk ik er naar uit om 4 weken absozekerwetenluut geen pindakaas te eten, ruiken of zien!
Morgenmiddag vlieg ik via New York naar Amsterdam en ik hoop om 12.00 donderdagmiddag op Schiphol te staan. Ik ga proberen al het geregel dat hoort bij een bezoek aan Nederland in de eerste 2 weken te doen. Daarna wil ik alleen maar genieten van vrienden en familie. Gewoon lekker langs kunnen gaan en persoonlijk bijpraten i.p.v. via de telefoon of email! Dat staat bovenaan mijn lijst “dingen die ooit zo normaal leken en nu zo bijzonder zijn”. Op de lijst staat onder andere ook douchen met warm water, vleeswaren en sokken aandoen.
Het is een heel gedoe, de reis naar huis, maar hoe dan ook; iedereen, zet je schrap, omgordt je lendenen, ik kom eraan!
Groeten, Jacqueline
-
25 Maart 2014 - 21:04
Nadine:
Heey Jacqueline!
Toch altijd weer spannend die tripjes! :) gelukkig veilig aangekomen.
Geniet van je tijd in Nederland en alle 'normale' dingen!!
Groetjes Nadine -
25 Maart 2014 - 21:10
Corina:
Je komt eraan.....!!!!!! Wij doen onze armen wijd open !! Goede reis, voorzichtig doen! XXX -
26 Maart 2014 - 01:34
Marjolein:
Goeie reis Jacqueline! Hopelijk verloopt de rest van de reis met iets minder hobbels en onwetende mannen! -
26 Maart 2014 - 07:50
Marja:
We kijken weer naar je uit hoor. Tot snel.
-
26 Maart 2014 - 08:13
Kirsten:
Goede reis Jacqueline!
Daarna heerlijk bijkomen en genieten van alles en iedereen, hopelijk verloppt je reis veilig en voorspoedig.
Tot snel, weer bijkletsen! -
26 Maart 2014 - 15:38
Corry:
We kijken naar je uit. Heeft lang genoeg geduurd dit keer. Liefs Corry XXX -
10 April 2014 - 14:27
Sonja Verbeek:
Wat kan je toch komisch schrijven Jacqueline! Maar humor heb je zeker nodig in Haïti.
En wat herkenbaar de busreis, ik moest gelijk aan die van ons denken vorig jaar, maarre jouw buschauffeur heeft het wel in een kortere tijd gered!
Geniet van je familie en vrienden deze weken. Groetjes, Sonja -
11 April 2014 - 10:58
Marieke:
Hallo Jacqueline,
Het is gisteravond niet gelukt om naar je lezing te komen maar ik zou toch graag met je in contact komen. Hoe kan ik je hier in Nederland bereiken?
Groet, Marieke -
11 April 2014 - 17:05
Jacqueline:
Dag Marieke,
Je kunt mij mailen op weerdjacqui@gmail.com
Groeten, Jacqueline
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
