Eeerste dagen
Door: jacquelinehaiti
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
20 Maart 2011 | Haïti, Passe Catabois
Dag allemaal,
Meteen maar even 2 updates. Omdat de internetverbinding zo slecht is schrijf ik op Joanne’s computer eerst in Word en kopieer het dan zo in de blog. Anders ben je na al de moeite van het schrijven alles kwijt omdat dan het internet eruit ligt!
Maar goed, de eerste dagen zitten erop! Gisteren was het een rommelige dag omdat Jojanneke met Rob naar PdP moest. Joanne zou de ruggeprik voor een OK doen maar wou graag dat Jojanneke er bij was. Het is de bedoeling dat ik ook ruggeprikken voor OK ga zetten om zoveel mogelijk de kunde over het team te spreiden zodat je niet van één persoon afhankelijk ben. Jaja, ik zie het zelf ook nog niet zitten maar alles is te leren toch? TOCH??
De OK gisteren was een zwangere dame die al 4 kinderen tijdens de zwangerschap had verloren. Door infectie was haar baarmoedermond aangetast en te slap om een zwangerschap te behouden. Hier in Haiti is kinderloos zijn een groot taboe, je man kan je verlaten om bij een andere vrouw wel kinderen te krijgen. Michael heeft dus eerst de het aangetaste littekenweefsel rondom de cervix weggehaald en daarna de baarmoedermond ‘dichtgehecht’met oplosbare hechtingen. Hopelijk blijft de de mond nu keurig dicht en tegen de 9e maand zal hopelijk een gewone bevalling kunnen plaats vinden. En anders wordt het een keizersnede. Maar de dame zal hopelijk haar zwangerschap kunnen uitdragen en een gezonde baby vast kunnen houden na al haar ellende. Tijdens de OK voor OKassistente moeten spelen en mijn spieren weten het nu nog! Eerst al de reis natuurlijk en dan voor lange tijd tangen etc lang houden terwijl je met z’n tweeen krap tussen de benen van die vrouw staat, mijn arme ruggetje en armen!
Hierna de andere patiënten nagelopen. Veel TB patienten die met name blijven zodat je dan zeker weet dat ze de ‘kuur’ afmaken. Als ze halverwege stoppen krijgen ze een medicatie-resistente vorm van TB die nog moeilijker te behandelen is. Ook liggen er nog wat cholera-patienten maar die doen het goed, vooral infuus geven is belangrijk totdat ze diarree/braken-vrij zijn.
Het moeilijkste is de patiënten zonder een duidelijke diagnose. Je hebt geen bloeduitslagen of röntgen dus het is diagnoses bedenken a.d.h.v. de symptomen, breed behandelen en als ze beter worden weet je dat in ieder geval één van je diagnoses juist was.
Er ligt een vrouw die erg suf binnen kwam. Wat is het? Een beroerte? Hersenvliesontsteking? Malaria in de hersenen? Of iets heel anders? Je behandelt dus voor alle 3 en hoopt dan maar dat ze opknapt. Het is wel leuk hoe je met elkaar kunt overleggen over wat een patient zou kunnen hebben en dan een plan trekken.
Ik ben zo blij dat ik binnen de Acute Opname mijn klinische blik (kijken naar de patient en dan inschatten wat er is) heb kunnen ontwikkelen maar zonder communicatie wordt het moeilijker!! Ik weet nu bijv wat pijn, eten, plassen, braken is en herhaal dat dus in verschillende toonhoogtes, lijkt het tenminste nog wat!! Maar de mensen zelf zijn erg vriendelijk en vinden het ook niet erg dat ze dingen moeten herhalen of wachten op bijv. Ester zodat zij voor mij kan vertalen. Maar het is pas werkdag 2! Ik leer enorm veel en moet nog enorm veel leren voordat ik echt zelfstandig diensten kan draaien. De taal is mijn eerste streven!
Er is nog steeds geen water en er komt vandaag een team tandartsen over van Amerika. De tank is bijna leeg….
Ik hoop dat ik dit vandaag of morgen of het internet kan zetten. Nog liever zou ik even met een kop koffie bijpraten maar daarvoor moeten we even wachten!
Het ga jullie goed! Heel veel liefs, Jacqueline
Meteen maar even 2 updates. Omdat de internetverbinding zo slecht is schrijf ik op Joanne’s computer eerst in Word en kopieer het dan zo in de blog. Anders ben je na al de moeite van het schrijven alles kwijt omdat dan het internet eruit ligt!
Maar goed, de eerste dagen zitten erop! Gisteren was het een rommelige dag omdat Jojanneke met Rob naar PdP moest. Joanne zou de ruggeprik voor een OK doen maar wou graag dat Jojanneke er bij was. Het is de bedoeling dat ik ook ruggeprikken voor OK ga zetten om zoveel mogelijk de kunde over het team te spreiden zodat je niet van één persoon afhankelijk ben. Jaja, ik zie het zelf ook nog niet zitten maar alles is te leren toch? TOCH??
De OK gisteren was een zwangere dame die al 4 kinderen tijdens de zwangerschap had verloren. Door infectie was haar baarmoedermond aangetast en te slap om een zwangerschap te behouden. Hier in Haiti is kinderloos zijn een groot taboe, je man kan je verlaten om bij een andere vrouw wel kinderen te krijgen. Michael heeft dus eerst de het aangetaste littekenweefsel rondom de cervix weggehaald en daarna de baarmoedermond ‘dichtgehecht’met oplosbare hechtingen. Hopelijk blijft de de mond nu keurig dicht en tegen de 9e maand zal hopelijk een gewone bevalling kunnen plaats vinden. En anders wordt het een keizersnede. Maar de dame zal hopelijk haar zwangerschap kunnen uitdragen en een gezonde baby vast kunnen houden na al haar ellende. Tijdens de OK voor OKassistente moeten spelen en mijn spieren weten het nu nog! Eerst al de reis natuurlijk en dan voor lange tijd tangen etc lang houden terwijl je met z’n tweeen krap tussen de benen van die vrouw staat, mijn arme ruggetje en armen!
Hierna de andere patiënten nagelopen. Veel TB patienten die met name blijven zodat je dan zeker weet dat ze de ‘kuur’ afmaken. Als ze halverwege stoppen krijgen ze een medicatie-resistente vorm van TB die nog moeilijker te behandelen is. Ook liggen er nog wat cholera-patienten maar die doen het goed, vooral infuus geven is belangrijk totdat ze diarree/braken-vrij zijn.
Het moeilijkste is de patiënten zonder een duidelijke diagnose. Je hebt geen bloeduitslagen of röntgen dus het is diagnoses bedenken a.d.h.v. de symptomen, breed behandelen en als ze beter worden weet je dat in ieder geval één van je diagnoses juist was.
Er ligt een vrouw die erg suf binnen kwam. Wat is het? Een beroerte? Hersenvliesontsteking? Malaria in de hersenen? Of iets heel anders? Je behandelt dus voor alle 3 en hoopt dan maar dat ze opknapt. Het is wel leuk hoe je met elkaar kunt overleggen over wat een patient zou kunnen hebben en dan een plan trekken.
Ik ben zo blij dat ik binnen de Acute Opname mijn klinische blik (kijken naar de patient en dan inschatten wat er is) heb kunnen ontwikkelen maar zonder communicatie wordt het moeilijker!! Ik weet nu bijv wat pijn, eten, plassen, braken is en herhaal dat dus in verschillende toonhoogtes, lijkt het tenminste nog wat!! Maar de mensen zelf zijn erg vriendelijk en vinden het ook niet erg dat ze dingen moeten herhalen of wachten op bijv. Ester zodat zij voor mij kan vertalen. Maar het is pas werkdag 2! Ik leer enorm veel en moet nog enorm veel leren voordat ik echt zelfstandig diensten kan draaien. De taal is mijn eerste streven!
Er is nog steeds geen water en er komt vandaag een team tandartsen over van Amerika. De tank is bijna leeg….
Ik hoop dat ik dit vandaag of morgen of het internet kan zetten. Nog liever zou ik even met een kop koffie bijpraten maar daarvoor moeten we even wachten!
Het ga jullie goed! Heel veel liefs, Jacqueline
-
21 Maart 2011 - 10:29
Simone:
Jacqueline!!
Gewoon 2 blogs achter elkaar :-) leuk om te lezen!
Je hebt dus al weer van alles meegemaakt. Super interessant.
Als je straks terug komt ben je gewoon dr. v.d. Weerd wat ga jij veel leren.
Ik hoop dat die tandartsen vooral mondhygiëne belangrijk vinden en lichaamshygiëne het ondergeschoven kindje, dan kan jij nog lekker douchen :P
Heel veel plezier de verdere tijd, ik kijk uit naar je blogs.
Liefs Simone -
22 Maart 2011 - 06:59
Kirsten:
Hi Jacqui, wie had dat ooit gedacht... nu helemaal in Haiti, meteen vol in aktie. Dat gaat helemaal goedkomen lees ik al. Wat heb jij al veel meegemaakt en ondernomen sinds we in 1995 met de opleiding begonnen in Deventer... heel leuk om je belevenissen via deze manier te volgen. Keep up the good work!!
X -
22 Maart 2011 - 07:01
Kirsten:
Enne, oh ja zou het bijna vergeten. Dat squashen van ons zal toch iets geholpen hebben en je armspieren versterkt hebben zodat je die tangen goed hebt kunnen vasthouden... -
22 Maart 2011 - 11:01
Cees En Corina:
Zo, hoe bedoel je afwisselend !
Ik zag op je reisstatus dat je nog 177 dagen moet, dus waarschijnlijk ben je tegen die tijd wel je spierpijn kwijt !
we zouden graag even over je schouder meekijken !
Dikke knuffel van Cees, Corina, Chiel, Christa en Cas -
23 Maart 2011 - 09:48
Henk Van De Berkt :
Hoi jacqueline . je krijgt van alles al over je heen .fijn dat alles goed verder met jou ,wij blijven je volgen Gods zegen
Henk en Magda -
24 Maart 2011 - 16:36
Erna:
Ha Jacqueline! Wat ontzettend leuk om je blogs tot nog toe te lezen. Wat een belevenissen en dat al na 2 werkdagen! Dat belooft wat... Niks voor mij zoiets, dat weet ik wel. Wij maken ons druk om de bezetting op 'A2 links' (die overigens allerbelabberts is) maar ik denk dat jij voor hetere vuren staat.
Alle goeds en sterkte ook (vooral met de waterbeperking!)
lieve groet, Erna
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
