Port de Paix

Hallo allen,

Ik weet niet hoe vaak ik in de komende weken een update kan geven want Joanne vertrekt en met haar de computer die ik gebruik voor mijn updates. Ik mag natuurlijk de computer van Esther gebruiken maar dat is logistiek gezien net wat ingewikkelder. Ik denk dat Esther niet onder de indruk zal zijn als ik, als ik toch niet kan slapen, om 23.00 bij haar op de deur klop om een update te schrijven.
Gisteren met de motortaxi naar Port de Paix geweest. Ik vind het nog steeds verschrikkelijk maar even een dag weg van Passe Catabois is ook wel leuk. Ik ging samen met Esther en samen hebben we een leuke dag gehad. Net echt, een dagje shoppen! We gingen ook 4 Amerikanen ophalen maar uiteindelijk bleek er maar één aangekomen te zijn. Ryna heeft in 2008 en in 2010 hier gewerkt en komt nu voor een bezoek van 3 weken. Een andere vrouw komt vandaag aan en de andere twee komen niet.
De motorrit was weer angstaanjagend. Ook echt Haïti; na 5 minuten uit Passe Catabois te zijn sloeg de motor af en bleken we zonder benzine te staan. De andere motormuis terug om een jerrycan benzine te halen en de reis ging weer verder. De weg is verschrikkelijk, steile beklimmingen en afdalingen en dat op een rotsachtige weg met overal verborgen geulen en keien. Elke keer zag ik mezelf verongelukken of eindigen met een brandwond op mijn kuit door de hete uitlaat. Dat is een brandwond die we hier vaak zien. Ik heb nu nog zere armen van het krampachtige vasthouden. Op de terugweg waren we met 5 motoren en ging het net even wat harder. Echt mannetjes onder elkaar, haantjesgedrag!
De rivier stond erg hoog en was snelstromend en de overtocht met een bootje was ook spannend. Met motor en al steek je over in een gammel bootje terwijl mannen in het water de boot vasthouden. (wel ontzettende mooie gespierde mannen, toch wat afleiding..) Terwijl we stonden te wachten sloeg een boot om met motor en al en dat is geen prettig gezicht als je weet dat je zelf ook nog over moet steken. Maar gelukkig ging alles goed en kwamen we veilig naar de overkant. Teva en Ullrich besloten wel om hun motor niet over te brengen! De motor is hun enige bron van inkomsten en van verzekeringen hebben ze hier niet gehoord. Er wordt hard gewerkt aan een brug maar wanneer de brug klaar is weet niemand.
Het was lekker om even in Port de Paix over de markt te lopen en ik heb ook wat blikvoer ingeslagen. Een blikje tonijn of spam (een soort smac) is veel waard. Het is bijna jammer o het op te eten, ik verander hier in een hamsteraar!
Joanne vertrekt zondag en dat voelt toch wel erg raar. Zij is er altijd geweest en de laatste weken zonder haar zal vreemd zijn. Gelukkig zijn de Amerikanen er en zit ik niet zielig alleen in het grote gasthuis!

Groeten, Jacqueline