Kiespijn

Dag allen,

Het is typisch hoe anders mijn dagritme hier is in vergelijking met in Nederland. Het is nu bijna 06.00 en ik heb de planten rondom het huis al water gegeven, de kippen oud brood gegeven en een handwas staat te weken. Denk maar niet dat ik in Nederland zo vroeg al bezig ben! Daar is het motto: alles wat ik voor 10.00 uit bed ben, is mooi meegenomen! In Nederland wordt de wekker regelmatig op ‘snooze’ gedrukt en hier hoef ik helemaal geen wekker te zetten. Het ritme hier is echt anders. Hier begin ik rond 20.00 al aan bed te denken. In Nederland is dat pas het begin van de avond! Zo wordt een Nederlands avondmens een Haitiaans ochtendmens.

De droogte houdt aan. Afgelopen weekend vielen er een paar druppen maar echt regen hebben we nog niet gehad. Er worden nu veel geitjes en lammetjes geboren maar veel zullen het niet redden. De moeders hebben amper te eten en hebben dus ook geen melk. En zo verliezen de mensen met de geitjes/lammetjes weer een bron van inkomsten. Ik kijk uit over Passe Catabois, tegen de volgende berg aan. Ik kan nu huisjes zien die ik normaal niet kan zien. Door de droogte verdwijnt er veel vegetatie. En daardoor kan men ook steeds minder houtskool maken, een andere manier om geld te krijgen. Regen is zegen, zegt men, en ik hoop en bid echt dat we binnenkort die zegen krijgen.

Vannacht werd ik geroepen voor een jonge man die gisteren werd opgenomen met een kaakontsteking. Waarschijnlijk komt dat door zijn slechte gebit maar het is nu moeilijk om goed te kijken; zijn hele gezicht is zo gezwollen dat hij amper zijn mond open kan krijgen. Als ik naar hem kijk, krijg ik zelf kiespijn. We geven hem antibiotica in de hoop dat de ontsteking minder wordt. Verder kunnen we hier weinig met tandproblemen. En hij zal een kaakholtespoeling e.d. nodig hebben. Ik denk niet dat er in Haïti zoiets te krijgen is. Maar voor hem is nu pijnstilling het belangrijkste. Mannen huilen niet maar hij had zoveel pijn dat hij met dikke tranen rollend over zijn gezicht in bed lag. Wat had ik met hem te doen, arme kerel. Ik heb hem een mengsel van pijnstillers via injectie, zetpillen en opgelost in water gegeven in de hoop dat het iets zou helpen. Toen ik na een uurtje weer ging kijken lag hij gelukkig te slapen. Met opgedroogde tranen op zijn wangen. Gisteren liepen we met hem te geinen dat we zijn hoofd er vandaag af zouden halen. Ik denk dat hij vannacht akkoord gegaan zou zijn! Kies-kaakpijn is zo gemeen! Ik ga nu even mijn tanden poetsen…..

Groeten, Jacqueline