Meprise

Dag allemaal,

Het is nu Paasmorgen. Een glorieuze dag. Ik wens iedereen een gezegend Pasen.
Net met mijn ouders aan de telefoon gesproken en ik ben blij te horen dat de traditie van rijstepap en eieren op Tweede Paasdag doorgaat. Ik heb zelf één ei en ik hoop dat het niet verrot is. Maar misschien komt er vandaag wel iemand met eieren aan de deur. Rijstepap en ei zal het morgen ook hier in Haïti zijn. Maar op zulke dagen mis ik mijn familie nét even wat meer.

Gisteren werd ik weer bepaald bij het oude gezegde: de mens wikt, God beschikt. We hadden sinds afgelopen maandag een zwangere vrouw, Meprise, liggen met hoge bloeddruk. Ze was 37 weken zwanger maar de baby leek klein. Of ze was minder lang zwanger of de baby was achter in ontwikkeling door de hoge bloeddruk van de moeder. We hebben de verschillende mogelijkheden besproken, ook met Meprise en haar man. Medicatie, doorsturen naar Port de Paix, de bevalling kunstmatig op gang helpen; alle voors en tegens hebben we besproken. Uiteindelijk ging haar bloeddruk niet verder omhoog, ze leek op de medicatie te reageren maar nog steeds bleef het risico van eclampsie. We besloten om tot maandag het effect van de medicatie af te wachten. En om dan waarschijnlijk toch de geboorte op gang te helpen. Ze zou dan 38 weken zijn.
Op zaterdagmorgen werd ik gebeld door Fre Jarl. Ik zag de bui van gezeur over een nieuwe patiënt tijdens de weekendsluiting al hangen. Maar hij had ander nieuws; Meprise had weeën! Toen ik aankwam bij het ziekenhuis was het kleine meiske net geboren. Een klein poppetje van 1.5 kg. Maar ze heeft l’esprit! Oftewel, ze lag om zich heen te kijken alsof ze wilde zeggen: zo, heb ik dit even mooi geregeld! Alsof ze maar zelf besloten had om geboren te worden na het aanhoren van alle discussie aan de andere kant van de baarmoeder. En ze doet het zo goed. Ze neemt de borst en drinkt de extra voeding. En ondertussen houdt ze alles goed in de gaten. Wat een heerlijk meidje. Ik hoop dat ze het goed blijft doen. De bloeddruk van de moeder heeft nog medicatie nodig en het risico is nog niet helemaal geweken. Maar zo mooi dat alles spontaan is verlopen. De mens wikt maar God beschikt!

Groeten, Jacqueline