weerzien
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
29 Augustus 2015 | Haïti, Passe Catabois
Dag alemaal,
Regen! Eindelijk regen! Over de afgelopen weken heeft het een aantal keer goed geregend en dat was ook wel nodig. Er is weinig te eten voor alle dieren (behalve de planten bij mijn huis…) en na de eerste goede bui zag je de dag erna meteen een groene waas over de vlakte voor mijn huis. Alles is zo wie zo frisser want al het stof word mooi weggespoeld. Ik hoop dat de regen genoeg is om de waterbron aan te vullen want ik ben het watertekort enorm zat. De hoge luchtvochtigheid, alles voelt klam aan, neem ik graag op de koop toe. Ik heb meteen mijn meloenpitten gepoot want nu is er weer kans op een tuin zonder dat de geiten of schapen door gebrek elders bij mij komen shoppen! Het is het seizoen voor orkanen/cyclonen/stormen en nu zitten we in de ban van Erika. Er was dreiging van harde wind en wateroverlast maar tot nog toe valt het mee. Afwachten.
Nesly heeft deze keer zijn examen voor het 9e jaar gehaald! Hij is dus over naar het 3e jaar. Ja, het klassensysteem in Haïti is erg helder. Mede door jullie hulp heb ik het schoolgeld van hem en zijn 2 broers en 1 zus weer kunnen betalen. De andere kinderen zijn ook allemaal over naar het volgende jaar. Zijn vader is erg dankbaar voor deze hulp en vertelde me dat hij zonder deze hulp geen van zijn kinderen naar school zou kunnen sturen. Zijn jongste zoon krijgt ook nog steeds babymelk van ons. Moeder (al enige tijd psychotisch) was een tijdje bij familie maar is nu weer spoorloos. Het helpen van dit gezin is een druppel op de gloeiende plaat van alle armoede en problemen in Haïti maar op microniveau maakt het een wereld van verschil. Sponsorgeld blijft welkom en kan gestuurd worden naar bankrekeningnummer NL54RABO 0103767258 t.n.v. de diaconie HHG Ederveen. Betalingskenmerk Haïti/J. v.d. Weerd
In januari vertelde ik jullie over de keizersneden die we deden en dat één baby de welluidende naam Manette Isemenie Anna Jacqueline kreeg. Afgelopen week kwam er een vrouw met een 7 maanden oude baby in de kliniek. Aan het eind van het consult vroeg ze me of ik de baby en haar niet herkende. Uh, nee. Ze zei dat ze het briefje met de namen waren verloren maar dat haar dochter dus dat meisje was dat toen werd geboren. Gelukkig heeft ze inmiddels een andere naam. Wel erg veel namen om met je mee te sleuren je hele leven. Maar erg leuk om die nu blakende meid terug te zien.
Een ander weerzien was met een bevallende vrouw. Tussen de weeën door vertelde ze dat ik ook haar vorige bevalling had gedaan en dat er ook een mannelijke dokter was geweest. Dat moet Michael geweest zijn. Dat was dus in 2012. Het was wel even een raar moment om te beseffen dat ik er lang genoeg ben om vorige bevallingen te hebben gedaan. Als ik bevallingen ga doen bij vrouwen die bij mij geboren zijn dan begin ik echt oud te worden!
Een triest weerzien was met de moeder van Judena. Judena was een meisje dat in het begin van het jaar opgenomen was met tumoren in haar buik. We twijfelden aan de diagnose van tuberculose maar het was de enige behandeling die we haar konden bieden. Ze leek het beter te doen met de behandeling en in april zag ik haar in de kliniek. Nog steeds bulten in de buik maar in betere gezondheid. Ik heb haar foto nog laten zien op de laatste informatieavond. Afgelopen week kwam de moeder van Judena bij mij langs thuis om te vertellen dat Judena is overleden. Ze was acuut erg ziek geworden en haar buik was veel groter geworden. Na korte tijd overleed ze. Haar moeder zei verdrietig te zijn maar vertelde ook te geloven dat Judena nu in handen van God was. Hoe mooi dat ze haar kind in die wetenschap kon loslaten.
Een leuk weerzien, een verrassend weerzien, een triest weerzien. Gelukkig wisselen ze elkaar af en dat maakt dat het werken hier ondanks alles de moeite waard blijft.
Groeten, Jacqueline
Regen! Eindelijk regen! Over de afgelopen weken heeft het een aantal keer goed geregend en dat was ook wel nodig. Er is weinig te eten voor alle dieren (behalve de planten bij mijn huis…) en na de eerste goede bui zag je de dag erna meteen een groene waas over de vlakte voor mijn huis. Alles is zo wie zo frisser want al het stof word mooi weggespoeld. Ik hoop dat de regen genoeg is om de waterbron aan te vullen want ik ben het watertekort enorm zat. De hoge luchtvochtigheid, alles voelt klam aan, neem ik graag op de koop toe. Ik heb meteen mijn meloenpitten gepoot want nu is er weer kans op een tuin zonder dat de geiten of schapen door gebrek elders bij mij komen shoppen! Het is het seizoen voor orkanen/cyclonen/stormen en nu zitten we in de ban van Erika. Er was dreiging van harde wind en wateroverlast maar tot nog toe valt het mee. Afwachten.
Nesly heeft deze keer zijn examen voor het 9e jaar gehaald! Hij is dus over naar het 3e jaar. Ja, het klassensysteem in Haïti is erg helder. Mede door jullie hulp heb ik het schoolgeld van hem en zijn 2 broers en 1 zus weer kunnen betalen. De andere kinderen zijn ook allemaal over naar het volgende jaar. Zijn vader is erg dankbaar voor deze hulp en vertelde me dat hij zonder deze hulp geen van zijn kinderen naar school zou kunnen sturen. Zijn jongste zoon krijgt ook nog steeds babymelk van ons. Moeder (al enige tijd psychotisch) was een tijdje bij familie maar is nu weer spoorloos. Het helpen van dit gezin is een druppel op de gloeiende plaat van alle armoede en problemen in Haïti maar op microniveau maakt het een wereld van verschil. Sponsorgeld blijft welkom en kan gestuurd worden naar bankrekeningnummer NL54RABO 0103767258 t.n.v. de diaconie HHG Ederveen. Betalingskenmerk Haïti/J. v.d. Weerd
In januari vertelde ik jullie over de keizersneden die we deden en dat één baby de welluidende naam Manette Isemenie Anna Jacqueline kreeg. Afgelopen week kwam er een vrouw met een 7 maanden oude baby in de kliniek. Aan het eind van het consult vroeg ze me of ik de baby en haar niet herkende. Uh, nee. Ze zei dat ze het briefje met de namen waren verloren maar dat haar dochter dus dat meisje was dat toen werd geboren. Gelukkig heeft ze inmiddels een andere naam. Wel erg veel namen om met je mee te sleuren je hele leven. Maar erg leuk om die nu blakende meid terug te zien.
Een ander weerzien was met een bevallende vrouw. Tussen de weeën door vertelde ze dat ik ook haar vorige bevalling had gedaan en dat er ook een mannelijke dokter was geweest. Dat moet Michael geweest zijn. Dat was dus in 2012. Het was wel even een raar moment om te beseffen dat ik er lang genoeg ben om vorige bevallingen te hebben gedaan. Als ik bevallingen ga doen bij vrouwen die bij mij geboren zijn dan begin ik echt oud te worden!
Een triest weerzien was met de moeder van Judena. Judena was een meisje dat in het begin van het jaar opgenomen was met tumoren in haar buik. We twijfelden aan de diagnose van tuberculose maar het was de enige behandeling die we haar konden bieden. Ze leek het beter te doen met de behandeling en in april zag ik haar in de kliniek. Nog steeds bulten in de buik maar in betere gezondheid. Ik heb haar foto nog laten zien op de laatste informatieavond. Afgelopen week kwam de moeder van Judena bij mij langs thuis om te vertellen dat Judena is overleden. Ze was acuut erg ziek geworden en haar buik was veel groter geworden. Na korte tijd overleed ze. Haar moeder zei verdrietig te zijn maar vertelde ook te geloven dat Judena nu in handen van God was. Hoe mooi dat ze haar kind in die wetenschap kon loslaten.
Een leuk weerzien, een verrassend weerzien, een triest weerzien. Gelukkig wisselen ze elkaar af en dat maakt dat het werken hier ondanks alles de moeite waard blijft.
Groeten, Jacqueline
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
