Hoop

Dag allemaal,

Ik voel me op het moment 8 jaar oud. Voor het eerst in mijn tijd hier in Haïti een ongeluk met de motor gehad en ik heb, net als toen ik 8 was en met mijn fiets was gevallen, nu indrukwekkende schaafplekken op knie en onderarm. Ik kan mij alleen niet herinneren dat die schaafplekken toen ook zo’n zeer deden! Ik was met chauffeur op weg naar Port de Paix en er stond een geit aan de kant van de weg. Hij deed net alsof hij wilde oversteken maar bedacht zich op het laatste moment. De chauffeur had ingeschat dat hij achter de geit langs kon maar doordat de geit terug ging, reden we frontaal tegen de geit aan. Het ging niet hard maar het omvallen en doorschuiven op het zand en de stenen zorgt voor mooie schaafplekken. De chauffeur had wat kleine wondjes en ik dus schaafplekken op onderarm, knie en grote teen. Mijn knie is het meest geschaafd en lopen; buigen van de knie is geen lekker gevoel. Maar nu, een week na de val, begint het allemaal wat minder zielig te worden. En het is goed voor mijn houding ten opzichte van patiënten! Mijn soort verwonding zien we regelmatig in meer of mindere mate in het ziekenhuis en ik stuur ze meteen naar de douche om de wonden goed uit te wassen. Huppakee, zeep en water en goed schoonmaken die wonden! Nu weet ik dat water op een schaafplek brandt als accuzuur! Het moet wel, dat schoonmaken, maar het is echt even kiezen op elkaar en inwendig jubelen van de pijn. Ik zal nu dus na mijn eigen ervaringen wat meer kunnen invoelen hoe het voelt voor de patiënt. O ja, de geit heeft het ongeluk overleefd en stond van een veilige afstand alle commotie te bekijken.

De laatste paar weken en vooral tijdens cycloon Erika is er veel regen gevallen. En het is een wonder hoe de natuur daarop reageert. Vorig jaar had ik voor mijn veranda een aantal bananenbomen geplant maar helaas, de één na de ander ging dood. Ik was ze allang vergeten totdat ik vorige week opeens een groene spriet uit de grond zag komen. De dag erna zag ik een bananenblad dat zich ontvouwde uit de grond. Tijdens de droogte was blijkbaar het wortelstelsel aan het slapen (er is vast een betere biologische term voor) in de grond en nu, met voldoende regen, begint opeens de groei. Wonderbaarlijk. En een symbool van hoop. Als mijn bananenboom gaat groeien door de regen dan is er hoop voor alle mensen die nu geplant en gepoot hebben. Hoop op een oogst!

Groeten, Jacqueline