SpongeBob

Hallo allemaal,

Inmiddels alweer een week erop zitten. De koffers kwamen zaterdagavond laat aan. We begonnen ons wat ongerust te maken toen de zon onder ging maar rond 20.00 kwam de taptap met onze koffers. De chauffeur was lichtelijk verbaasd over het enthousiaste ontvangst, denk ik. Hij had de hele dag op passagiers gewacht zodat hij met een volle taptap de rit naar Passe Catabois kon maken.
Berend was erg blij dat hij eindelijk zijn klompen had! Het straatwerk gaat erg vlot en rondom het ziekenhuis gaat het er steeds beter uit zien. Ondanks de hitte wordt er best gewerkt. Vanmiddag waren ze onder de ‘Holland Hal’ (een overkapping bij het ziekenhuis gezet door het NL team) aan de gang en dat is niet het koudste plekje in de omgeving. Het luie zweet komt er zo wel uit! En zo heerlijk om niet je tenen te stoten aan rondliggende keien! De ultieme test wordt een flinke regenbui. Dan kunnen we zien of het water mooi wegloopt i.p.v. alles te veranderen in een modderbende.
Mijn moeder is bezig rondom het huis/ziekenhuis en inmiddels is er een groentetuin in aanleg! Jaja, dat duurde geen week! Bonen en tomaten zijn gepoot/geplant. Berend en ik hebben achter koeien aangelopen om mest te verzamelen (terwijl er geen Haïtianen in de buurt waren..) dus we zullen eens zien hoe snel de bonen hier uit de grond komen. En het is nu ook duidelijk waar Corina haar richtingsgevoel van heeft. Het is maar goed dat iedereen in Passe Catabois weet waar ik werk want anders was mijn moeder al lang kwijt geweest. Mijn moeder had Berend koffie gebracht bij het ziekenhuis en Anne-Marie en ik waren in de kliniek. Van het ziekenhuis naar de kliniek is een kort stukje binnendoor over schoolplein en langs de kerk. Als je de weg niet kwijt raakt! Gelukkig zijn er altijd wel mensen die haar op weg helpen en zo kwam mijn moeder hand in hand met een Haïtiaan aan bij de kliniek. Terug naar het huis is simpel; linksaf als je het hek bij de kliniek uitloopt en dat pad blijven volgen. Mijn moeder kent Passe Catabois nu beter dan ik want ik heb geen idee waar ze heengelopen is! Ik hoorde van een kliniek patiënt dat ze mijn moeder terug de goede weg op had geholpen, erg grappig. Alles lijkt zo op elkaar, volgens mijn moeder!
Deze week zijn er aardig wat operatiepatiënten. En van hen leer ik ook nog wat. Ik was een oude man aan het ‘afleiden’ tijdens een operatie en hij vertelde dat recent zijn ezel was overleden door gebrek aan eten t.g.v. de droogte. Ik vroeg of hij toen de ezel maar had opgegeten maar dat vond hij een vreemde vraag. Natuurlijk eet je geen ezel! Paarden worden door sommigen gegeten maar eigenlijk dus ook niet. Nu zal er, als een beest van ellende overlijdt, niet veel vlees aan zitten maar ik zou toch denken dat je van de botten wel soep zou kunnen trekken.
Er is weinig eten te krijgen op de markt. Wat aardappelen, knoflook en bananen maar verder niet veel. Gelukkig heb ik de hand kunnen leggen op ook wat wortelen en uien. Gisteren zouden we brood met ei/worstjes eten maar net die dag was er geen brood te krijgen. Toen aten we maar paté’s (gefrituurde deegplakken met een pittige vulling) als avondeten. Mijn moeder heeft vandaag brood gebakken maar volgens Berend leek het net alsof hij Spongebob zat op te eten! Nog een paar dagen en die kieskeurigheid is er ook wel af!

Groeten, Jacqueline