alweer hallo!
Door: jacquelinehaiti
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
05 April 2011 | Haïti, Passe Catabois
Hallo mensen zo ver weg van mij!
Hoe is het met iedereen? Aan het genieten van een frisgroene lente? Ja? Nou, houd dat maar even lekker voor je, ik kan slecht wennen aan de hitte hier! Een aantal dagen echt nare hitte zonder wind gehad en als het zweet je tijdens het infuus prikken in de ogen loopt wordt je toch net even wat sneller chagrijnig! En moe, bijna constant moe. Ik denk dat dit een combinatie is van alle indrukken en het weer. Qua uren slaap ik hier veel maar het lijkt niet zo produktief te zijn als de nachten in Nederland, frisgroen Nederland. Elke ochtend ben ik zo rond 06.15 uit bed en rond 22.00 liggen we er zeker wel in. Omdat het hier vroeg donker wordt valt de avond erg vroeg. En ga je automatisch ook vroeg naar bed. Je leeft afhankelijk van het licht en dus wordt je dagindeling ook anders. Ik zou bijna nog een ochtendmens worden, bijna…
Ik ben met Joanne en Ester naar de kerk hier geweest en dat was een hele belevenis. Ten eerste heb ik nog nooit zo in een kerkdienst zitten zweten en ten tweede ben ik nog nooit in zo’n rommelige kerk geweest. Honden, kinderen, alles loopt lekker rond en de kinderen krijgen een natje en een droogje, alles tijdens de dienst. Officieel begint de dienst op 08.00 tot een uur of 12. Jaja, die dominee houdt pas lang aan! Maar de eerste uren zijn meer een soort zondagschool. Mannen, vrouwen en kinderen krijgen gescheiden onderwijs en om 10.00 begint de dienst. Ik ben alleen naar de dienst gegaan. Het is een Baptistengemeente maar ik moet eerlijk vertellen dat ik van de preek weinig meekreeg. Het ging over de zonen van Zebedeus wiens moeder vroeg of haar zonen naast Jezus zouden komen zitten in de Hemel. Gedurende de preek hoorde ik regelmatig wat bekende woorden maar de strekking ging geheel aan mijn Nedelandse oren voorbij. Rond 12.00 kreeg ik mezelf met moeite van het bankje, zo vast geplakt zat ik door het zweten. En de Haitianen maar omkijken naar die rare ‘blanc’ die toch echt niet blank was, eerder paars in het gezicht van de hitte!
Iedereen noemt je hier ‘blanc’ en dan is geen belediging,gewoon een manier om je te adresseren.
Ga even richting ziekenhuis, tot later
Groeten, Jacqueline
Hoe is het met iedereen? Aan het genieten van een frisgroene lente? Ja? Nou, houd dat maar even lekker voor je, ik kan slecht wennen aan de hitte hier! Een aantal dagen echt nare hitte zonder wind gehad en als het zweet je tijdens het infuus prikken in de ogen loopt wordt je toch net even wat sneller chagrijnig! En moe, bijna constant moe. Ik denk dat dit een combinatie is van alle indrukken en het weer. Qua uren slaap ik hier veel maar het lijkt niet zo produktief te zijn als de nachten in Nederland, frisgroen Nederland. Elke ochtend ben ik zo rond 06.15 uit bed en rond 22.00 liggen we er zeker wel in. Omdat het hier vroeg donker wordt valt de avond erg vroeg. En ga je automatisch ook vroeg naar bed. Je leeft afhankelijk van het licht en dus wordt je dagindeling ook anders. Ik zou bijna nog een ochtendmens worden, bijna…
Ik ben met Joanne en Ester naar de kerk hier geweest en dat was een hele belevenis. Ten eerste heb ik nog nooit zo in een kerkdienst zitten zweten en ten tweede ben ik nog nooit in zo’n rommelige kerk geweest. Honden, kinderen, alles loopt lekker rond en de kinderen krijgen een natje en een droogje, alles tijdens de dienst. Officieel begint de dienst op 08.00 tot een uur of 12. Jaja, die dominee houdt pas lang aan! Maar de eerste uren zijn meer een soort zondagschool. Mannen, vrouwen en kinderen krijgen gescheiden onderwijs en om 10.00 begint de dienst. Ik ben alleen naar de dienst gegaan. Het is een Baptistengemeente maar ik moet eerlijk vertellen dat ik van de preek weinig meekreeg. Het ging over de zonen van Zebedeus wiens moeder vroeg of haar zonen naast Jezus zouden komen zitten in de Hemel. Gedurende de preek hoorde ik regelmatig wat bekende woorden maar de strekking ging geheel aan mijn Nedelandse oren voorbij. Rond 12.00 kreeg ik mezelf met moeite van het bankje, zo vast geplakt zat ik door het zweten. En de Haitianen maar omkijken naar die rare ‘blanc’ die toch echt niet blank was, eerder paars in het gezicht van de hitte!
Iedereen noemt je hier ‘blanc’ en dan is geen belediging,gewoon een manier om je te adresseren.
Ga even richting ziekenhuis, tot later
Groeten, Jacqueline
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
