Ben je me al zat?

Hallo,
Weer even een aantal updates in één keer, het internet hier is zo’n gezeur! Maar goed, niet getreurd, uiteindelijk krijgen jullie ze toch wel te zien.
Het is nu maandag 4 april (gefeliciteerd, Corry!) en we hebben een rustig weekend gehad. Jojanneke is vrijdag uit Passe Catabois vertrokken en met zo’n klein team merk je dat echt, een teamlid minder. Geen nieuwe cholerapatiënten en de ‘oude’ patiënten kunnen we net bijbenen met hun infusie. Wel was zaterdag even spannend. Een patiënt met hoge bloeddruk tijdens haar zwangerschap raakte opeens in een crisis. Door haar eclampsie/zwangerschapvergiftiging moest de baby er met spoed uit. Ik moest de baby opvangen en dat vond ik erg spannend. Wat als de baby het niet goed doet….wat als de baby niet ademt…wat als ik de navelstreng niet goed doorknip en het wordt een bloedbad…wat als…wat als…. De rest van het team is druk met de vrouw dus kan ook niet zo maar even bijspringen. Gelukkig heeft Joanne veel keizersnedenervaring op de OK en zij kan wel een oogje in het zeil houden. Alles ging prima gelukkig. Het is wel lastig met een donkere baby; zij zijn een vreemd kleurtje bij geboorte en worden in de loop der dagen bruin. Ze zien er grauwig uit en je weet dan dus niet of ze blauw of grauw zijn. Nog nooit ben ik zo blij geweest met een schreeuwende baby, huilen is goed! Dan ‘doen’ ze het!
Vandaag was een beetje een fröbeldagje. Veel patiënten met kleine problemen vanuit de kliniek. Ik heb bijv. een urinecatheter verwisseld bij een oude man die toch echt niet begreep dat een geblokkeerde catheter niet goed is. Het leek hem wel makkelijk; geen urine in de zak dus je hoeft je ook geen zorgen te maken over het legen van die zak! Met mijn steenkolencreools goed mijn best gedaan om het principe ‘urineren’ uit te leggen.
Ook bij een vrouw het spiraaltje verwijdert. Zij had al 12 kinderen maar besloot nu na een aantal jaar dat nog zo’n kindje toch best wel leuk was. Het kan ook zijn dat ze een nieuwe man had, dan hoor je toch echt met je nieuwe man ook kinderen te krijgen. Anne-Marie had al langdurig met haar gesproken maar uiteindelijk telt de cultuur meer dan het gezonde verstand. Stond ik weer in het kruis van een vrouw te wroeten, het wordt al heel gewoon!
(het spijt mij een beetje voor de niet-gezondheidszorg-mensen die mijn updates lezen, als het te erg wordt met mijn medische verhalen dat laten jullie dat maar weten!)
Hierna bij een man een stuk kippeveer uit zijn oor gevist, klinkt makkelijker dan het is! Hij hoorde door dat veertje met een soort echo en ze hadden hem verteld dat die echo de geest was van een kind dat hij mogelijk had kwaad gedaan. Hoe verzinnen ze het!? Hij was erg blij toen het veertje eruit kwam en ik hem kon uitleggen dat dát het probleem was geweest en geen geest. Alle kleine beetjes helpen….
Ik heb soms erge moeite met de Haitianen. Zij zijn vaak geen prettige mensen, kunnen erg veeleisend zijn en hun bijgeloof is weerzinwekkend. Ik weet het, het klinkt niet aardig maar je ziet zoveel nare dingen. Een 14-jarig meisje bijv. werd binnengebracht. Enorm opgezwollen door vocht in haar hele lichaam en een opgezwollen buik zo groot als een 9-maanden zwangerschap. Haar vader was een voodoodokter en hij had bij haar een soort inwijdingsritueel gedaan. Waarschijnlijk heeft hij hierbij schadelijke kruiden gebruikt en hierdoor was zij zo ziek. De moeder staat er schaapachtig bij en ik wou haar wel een flinke schop verkopen. Ik zou erg verbaasd zijn als dit kind het gaat redden, haar nieren zijn verwoest, haar hart kan het niet aan, alles ‘moedwillig’ veroorzaakt in naam van voodoo.
Ik ben ook erg benieuwd wat de uitslag van de verkiezingen gaat aanrichten. De machetes zijn uitverkocht dus ik ben mijn kruissteek alvast aan het oefenen; kan ik mooi netjes een afgehouwen armpje er weer aanborduren. Bloemetjesrand en klaar! Gelukkig zitten we niet vlak bij Port au Prince dus ik hoop dat hier relletjes uitblijven. Jullie zien waarschijnlijk meer op tv dan dat ik hier meekrijg. Maar als je een woeste Haitiaan langs zie lopen met een mooie bloemetjesrand op zijn bovenarm dan weet je dat ik hem net even in elkaar heb gezet, klaar voor een volgende rel!
Groeten, Jacqueline