Bonswa!

Bonswa, tout moun!

Ik zou nu zo graag willen dat ik vroeger beter had opgelet in de Franse les! Het Creools is op de Franse taal gebaseerd en is ‘geen moeilijke taal om te leren’! Nou, ik heb er knap moeite mee! Ik kan me nu zo’n beetje redden met standaard zinnetjes maar de diepte in gaan is erg moeilijk. En soms dan zeg ik het goed en kijken ze me nog aan alsof ik Koeterwaals praat. Maar goed, dan doen veel mensen in Nederland ook dus dat zal wel aan mij liggen!
Maar serieus, degene die de goede vertaling van de volgende zin binnen 24 uur aan mij terugstuurt krijgt een gratis ticket naar Haïti en een baan als mijn tolk. Doe je best;

Mwen ta fè l’ si m’ ta kapab men bra mwen te fè mal

Ik heb enorm geluk gehad met mijn Nederlandse anesthesiecollega en huisgenoot Joanne. Zij houdt erg van koken en kan van 2 wortels en een gemberknolletje een lekkere maaltijd maken. Op maandag doen we ‘inkopen’ op de markt. Je moet maar afwachten wat er te koop is. De ene week is er veel bananen en papaja en de volgende week ligt er bijna niets. De voornaamste ingrediënten die we kunnen kopen zijn: aardappelen (gewone en zoete), rijst, uien, gember, papaja, (bak)bananen, tomaten, knoflook, pepertjes, droge bonen en eieren. Nou, daar valt toch wel wat mee te maken, toch? O ja, kool, veel witte kool! Ik ontdek steeds nieuwe dingen die je een kool kunt aandoen; wokken, koken, rauw, in de oven, altijd lekker! Vlees heb ik nog maar één keer op sinds ik in Haïti ben. Michael had op de markt een halve geit gekocht en die hebben we heerlijk uit de oven opgesmikkeld. Ik zou nog vegetariër worden! Gelukkig vliegt er genoeg ongedierte rond dus door hier en daar een insect op te eten houd ik mijn proteine-level op niveau!
Een supermarkt is er alleen in Port a Paix en dat ligt zo’n 2 uur van ons vandaan. Zo wordt je nu extra blij van alle kleine extra’s. Een heerlijk rijpe mango wordt nu een snoepje en in olie gebakken bakbanaan is bijna net een zak paprikachips! Elke dag komen er wel mensen aan de deur om groenten of fruit te verkopen. Léon, onze wachter, houdt de meesten bij ons vandaan maar die hij vertrouwd laat hij door met hun koopwaar. Net nog een bosje wortelen en lenteui gekocht. En misschien ziet alles er niet zo fris en fruitig uit als in Nederland in de supermarkt, de smaak is geweldig. Je proeft de zon!
Joanne heeft goede kookideen en ik houd me gewoon bij de afwas! Nou ja, niet helemaal, af en toe krijg ik de geest en dan kook ik wel (en soms is het ook nog lekker..) maar ik vind het prima om Joanne tekeer te laten gaan in de keuken!
Gisteren had Esther brood gebakken en een brood aan ons gegeven, heerlijk!
De zuivelproducten mis ik wel. Vooral met deze hitte zou een fris schaaltje kwark of yoghurt heerlijk zijn. Maar al met al redden we het best met het eten.
Schoonmaken is hier een ondankbaar werkje. Er zijn bijna geen goede schoonmaakproducten en door de wind en de droogte waait alles zo weer onder. Stof is een essentieel onderdeel van onze ‘schijf van vijf’. En als je ‘avonds denkt: ‘Zo, heb ik even een bruine voeten!’ dan valt dat na even wassen altijd weer tegen. Komen onder die stoflaag toch weer witte pootjes te voorschijn. Nou, echt wit ook niet meer, trouwens. Door de hitte vermijdt je zo veel mogelijk de volle zon maar toch pik je makkelijk hier en daar een straaltje mee. De vellen op mijn schouders zijn daar een goede getuigen van…. Ik ben benieuwd hoe bruin ik hier kan worden in 6 maanden.
I hoop dat alles goed gaat met iedereen in Nederland. Ik kan helaas niet persoonlijk iedereen antwoorden maar jullie reacties en mails worden door mij enorm op prijs gesteld. Ik kan bijna niet wachten om iedereen weer te zien! Nog ‘even’ geduld!

Veel liefs, Jacqueline