Samba
Door: jacquelinehaiti
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
28 Augustus 2011 | Haïti, Passe Catabois
Arme Zeus is ziek. Hij is de hond van Michael en toen ik hier in maart kwam was hij een kleine puppie. Ik heb hem vaak op de maan gewenst want hij kon verschrikkelijk huilen. Dat schijnt een ingebakken trekje van een haitiaanse hond te zijn want jullie hebben mij al eerder horen klagen over jankende honden! Maar nu lijkt het alsof hij ergens vergif heeft gegeten want hij is echt ziek. Zijn hele huid is geel en hij plast niet. Michael behandelt hem met medicijnen uit de kliniek en ik hoop dat de behandeling niet erger dan de kwaal is!
De cholera blijft doorgaan. We zitten nooit zonder cholerapatienten, de ene dag meer dan de andere. Tiko, het 2-jarige meisje met cholera dat ook ondervoed leek en erg lang deed over het herstellen, kwam vandaag voor een controleafspraak. Ik herkende haar niet, zo goed zag zij eruit! Zo geweldig om haar zo te zien. Met Herbalife ging ze weer naar huis.
We hebben nu nog drie ondervoedde kinderen. Malnutrition is gecompliceerd. Het is niet slechts een kwestie van even goed eten en zij zijn er weer bovenop, helaas. Wesley heeft bijvoorbeeld erge huidproblemen en zit op zijn tweede antibiotica-kuur. Danay doet het nu het beste. Ze komt als enige aan in gewicht en lijkt tevreden. Ze lacht en is geinteresseerd in wat er om haar heen gebeurt. De grootste zorg is om Rolph Kent. Hij blijft huilerig en ontevreden. Hij blijft gewicht verliezen ondanks alle voedingssupplementen en het harde werk van zijn moeder om hem te laten eten. We zijn met TBC behandeling begonnen en hopen dat dit de onderliggende reden voor zijn malnutrition is.
Ik zie hier veel ‘rare’ dingen en een scrotum zonder vel hoort daar zeker bij. Sorry dat er veel genitalien in mijn updates zitten maar dat kan ik ook niet helpen! Volgens de patient was zijn scrotum een tijdje zwart en toen ‘viel het vel er gewoon af’. Het ziet er nu vreemd uit; twee rose sambaballen aan een zwarte stokje. ‘degloving’ is de medische term en dat betekent ‘onthandschoening’. En zo ziet het er ook uit. Alsof hij zijn vel als een handschoen heeft uitgedaan. Geen bloed, geen pus, geen pijn. De genezing zal lang duren dus we zijn nu de familie aan het leren zijn wondverzorging te doen. Dan kan hij naar huis en kan alles hopelijk rustig genezen. Rare dingen…
Groeten, Jacqueline
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley