Hoogste bod
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
24 Augustus 2012 | Haïti, Passe Catabois
Hallo allemaal,
De tijd hier met mijn moeder en Berend vliegt voorbij. Ik besef nu dat ik het mezelf wel erg moeilijk heb gemaakt door hun bezoek hier. Hier zijn met hen went snel en ik zie nu op tegen het feit dat ze vrijdag weer weg zijn. Normaal hoef ik maar één keer afscheid te nemen van het thuisfront maar nu moet het dus twee keer! Ik hoop dat jullie erg met mij te doen hebben!
En ook handig, deze twee rondom het huis. Het hekje bij het huis is gemaakt, alle raamhorren schoongemaakt en nu dus vrij van insectenlijken, het blokje waarmee de hordeur kan worden dicht gedaan is aangedraaid en blijft nu dus goed zitten, de vriezer is uitgemest en schoongemaakt, het fornuis is witter dan wit, bij twee buurvrouwen lekt de kraan niet meer, een mini-groentetuin is aangelegd, de fijne was wordt gedaan, kool gekookt met een papje ‘net as thuus’; heerlijk! En savonds lekker samen een bakkie koffie drinken met af en toe een goed gesprek. We zijn er ook achter gekomen dat Berend niet houdt van beesten met een schofthoogte onder de 25 cm en meer dan 4 poten. Helaas is er nog geen grote wopper van een vogelspin voorbij gekomen, alleen een kleintje. Het straatwerk vordert lekker.
Mijn moeder heeft inmiddels een heel aantal Haitiaanse kleinkinderen; iedereen noemt haar ‘oma’! Ze heeft zo’n 4.567 vitaminepillen uit de verpakking gehaald en genoeg ijzerpillen in zakjes gedaan om de komende maanden 341 patiënten met bloedarmoede te kunnen behandelen. (naar boven afgerond…) Ze heeft alleen op de operatiekamer geen goede invloed. De eerste operatie waarbij ze meekeek, een ‘simpele’ vetbultverwijdering, veranderde in een gevecht met een bult vet. Hierna is haar de toegang geweigerd.. Ik moet nog even met mijn vader overleggen want inmiddels is er door kinderen hier al aardig wat geld voor haar geboden. Het hoogste bod is 4 miljoen dollar. Toen ik uitlegde dat na 43 jaar huwelijk mijn vader zijn vrouw waarschijnlijk wel weer terug wilde hebben, vielen ze bijna van de bank! Hoe kan iemand zooo lang getrouwd zijn!! Maar goed, voor hetzelfde geld neemt hij het bod wel aan dus ik moest het zeker proberen. Als iemand meer wil bieden?
Vrijdag vlieg ik met hen naar Port au Prince en zij hopen dan zaterdagavond weer in Ederveen onder het dekbed te kruipen. Zonder muskietennet, zonder zaklampje om te kunnen lezen, zonder balkende ezels en zingende/trommelende kerkmensen. Ik vlieg zaterdag weer terug naar Port de Paix. Zondag zal ik dan op de veranda zitten, wenend in een naar mijn moeder ruikend kussensloop en een gevonden half opgerookt shaggie van Berend in mijn hand geklemd.
Groeten, Jacqueline
De tijd hier met mijn moeder en Berend vliegt voorbij. Ik besef nu dat ik het mezelf wel erg moeilijk heb gemaakt door hun bezoek hier. Hier zijn met hen went snel en ik zie nu op tegen het feit dat ze vrijdag weer weg zijn. Normaal hoef ik maar één keer afscheid te nemen van het thuisfront maar nu moet het dus twee keer! Ik hoop dat jullie erg met mij te doen hebben!
En ook handig, deze twee rondom het huis. Het hekje bij het huis is gemaakt, alle raamhorren schoongemaakt en nu dus vrij van insectenlijken, het blokje waarmee de hordeur kan worden dicht gedaan is aangedraaid en blijft nu dus goed zitten, de vriezer is uitgemest en schoongemaakt, het fornuis is witter dan wit, bij twee buurvrouwen lekt de kraan niet meer, een mini-groentetuin is aangelegd, de fijne was wordt gedaan, kool gekookt met een papje ‘net as thuus’; heerlijk! En savonds lekker samen een bakkie koffie drinken met af en toe een goed gesprek. We zijn er ook achter gekomen dat Berend niet houdt van beesten met een schofthoogte onder de 25 cm en meer dan 4 poten. Helaas is er nog geen grote wopper van een vogelspin voorbij gekomen, alleen een kleintje. Het straatwerk vordert lekker.
Mijn moeder heeft inmiddels een heel aantal Haitiaanse kleinkinderen; iedereen noemt haar ‘oma’! Ze heeft zo’n 4.567 vitaminepillen uit de verpakking gehaald en genoeg ijzerpillen in zakjes gedaan om de komende maanden 341 patiënten met bloedarmoede te kunnen behandelen. (naar boven afgerond…) Ze heeft alleen op de operatiekamer geen goede invloed. De eerste operatie waarbij ze meekeek, een ‘simpele’ vetbultverwijdering, veranderde in een gevecht met een bult vet. Hierna is haar de toegang geweigerd.. Ik moet nog even met mijn vader overleggen want inmiddels is er door kinderen hier al aardig wat geld voor haar geboden. Het hoogste bod is 4 miljoen dollar. Toen ik uitlegde dat na 43 jaar huwelijk mijn vader zijn vrouw waarschijnlijk wel weer terug wilde hebben, vielen ze bijna van de bank! Hoe kan iemand zooo lang getrouwd zijn!! Maar goed, voor hetzelfde geld neemt hij het bod wel aan dus ik moest het zeker proberen. Als iemand meer wil bieden?
Vrijdag vlieg ik met hen naar Port au Prince en zij hopen dan zaterdagavond weer in Ederveen onder het dekbed te kruipen. Zonder muskietennet, zonder zaklampje om te kunnen lezen, zonder balkende ezels en zingende/trommelende kerkmensen. Ik vlieg zaterdag weer terug naar Port de Paix. Zondag zal ik dan op de veranda zitten, wenend in een naar mijn moeder ruikend kussensloop en een gevonden half opgerookt shaggie van Berend in mijn hand geklemd.
Groeten, Jacqueline
-
25 Augustus 2012 - 00:05
Fam. Boonzaaijer:
Ja.....ja....zussie ! Je hebt weer babbels zat en weet het weer mooi te vertellen ! Maar we kunnen niet wachten om ze weer te zien ! De taarten zijn gebakken, de bloemen staan klaar en het huis is (bijna) aan kant ! Kon je maar ff een bakkie mee doen, zou wel erg leuk zijn !
ik hoop dat het afscheid nemen je niet te zwaar valt !
Liefs en veel zegen toegewenst op je werk ! -
25 Augustus 2012 - 11:55
Gerriëtte:
Tja, volgens mij is de soep op zondag meer waard dan de 4 miljoen dollar.... Ook wij zijn benieuwd naar de verhalen en sterkte met de komende, hoeveel nachtjes nog... periode. Maak maar een telkalender, elke avond een kruisje zetten, dan is het zo december.
Liefs uit Leersum -
25 Augustus 2012 - 16:10
Anne:
Ha Jacqueline!
Ik heb zeker met je te doen, want wat je zegt... het is nu dat je gewend bent aan ze daar bij je. Ik hoop dat je wel weer je draai kunt vinden, weet dat Hij je niet 'alleen' laat en je altijd in gedachten bent bij je familie..
Super dat er zoveel geklust is zeg en wat leuk dat de Haitiaanse kinderen er weer een Hollandse oma bij hebben! :-D
Groetjes, Anne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
