Kijk uit....willekeurige voorbijganger!

Hallo allen,

Esther, Michael en Levi zijn inmiddels weer vertrokken. Het huis voelde even akelig leeg aan na hun verblijf. Met zijn allen een mooie tijd gehad. Ik hoop dat ze binnen afzienbare tijd met Levi naar Duitsland en Nederland kunnen vertrekken.

Het leven in Haïti kan gevaarlijk zijn! Het gevaar kan zo maar opduiken! Tenminste, als je sommige patiënten moet geloven! De eerste patiënt had van een willekeurige voorbijganger een drankje geaccepteerd tijdens een avondje pimpelen en daar bleek vergif in te zitten. Tja, het zal je maar gebeuren. Grote onzin natuurlijk. Hij wist heel goed wie en waarschijnlijk ook waarom het gedaan was. Maar de waarheid hield hij voor zichzelf en ondertussen dacht hij dat miss Blanc zijn verhaal wel zou geloven. Een andere man liep onschuldig over straat en werd door een willekeurige voorbijganger (uitkijken met die willekeurige voorbijgangers!) met een machete in zijn rug gehakt. Tja, wederom, het zal je maar gebeuren. Loop je daar in je onschuld te flierefluiten en opeens heb je een ritssluiting aan de achterkant. Jaja, en gij gelooft dat! Allebei zijn ze goed hersteld en wat het echte verhaal is hoor je vaak niet. Of veel later via de dorpsroddel.

Soms krijg je als antwoord op een vraag een beetje teveel informatie. Ik was aan het kletsen met een oude man tijdens een operatie en vroeg hem hoeveel kinderen hij had. ‘Veertien’ was zijn antwoord. ‘Sjonge, jonge’ zei ik ‘werd je vrouw elk jaar zwanger, of zo?’ Zijn antwoord: ‘Nee, elke zaterdag.’!

Met de drie kinderen uit mijn vorige weblog gaat het goed. Loulou reageert goed op de behandeling voor tuberculose en komt zienderogen aan. Ze lacht en reageert stukken vlotter.
Cheldene is naar huis gegaan met de wond op haar hoofd zo goed als gesloten. Haar moeder is helaas niet slimmer geworden. Anne-Marie bood haar gratis geboortebeperking aan maar dat weigerde ze. Haar reden: “Ik hou van baby’s”. Daar valt niet tegen te argumenteren. Ik geloof ook dat ze zielsveel van haar kinderen houdt maar simpelweg de consequenties van het hebben van kinderen niet kan overzien.
De moeder met het abces in haar borst is met babymelk naar huis gegaan. Helaas is ondanks alle moeite de borstmelk niet meer op gang gekomen. De wondverzorging gaat ze thuis voortzetten. Binnenkort komt ze terug voor controle en ik hoop dat het goed geneest.

Inmiddels is er wat regen gevallen. God zij dank! Het heeft twee dagen mooi geregend en het veld voor mijn huis zie ik voorzichtig wat groen kleuren. Ik hoop dat er in maart geplant kan worden en dat er wat regelmatiger regen mag vallen. Eén goede oogst zou hier al een wereld van verschil kunnen maken. Maar met de gevallen regen is iedereen al erg blij. De lucht voor mij boven de bergen kleurt nu schitterend rood. Helaas heb ik nooit kunnen onthouden wat avondrood ook al weer betekent; water in de sloot of mooi weer aan boord?

Groeten, Jacqueline