Alles went.

Hallo allemaal,

Alles went. Zelfs vogelspinnen. Gisteravond kwam er binnen een vogelspin voorbij lopen. Geen gigantische grote vogelspin maar toch maatje gebaksschoteltje. Hij ging net half op een boek, half op de vloer staan dus het doodmaken werd wat problematisch. Als ze schuin staan, kun je er geen steen op laten vallen. Elke ervaren vogelspinjager weet dat natuurlijk. Binnen doodmaken is sowieso een probleem want er komt zoveel troep uit een vogelspin. Maar goed, het is de enige manier waarop ik het aankan. Maar gisteren toch maar de bezemtechniek (platte bezem boven de spin, langdurig aarzelen, met kracht bezem naar beneden stoten) geprobeerd. En de spin ontsnapte natuurlijk. Nergens meer te bekennen. En tot mijn verbazing had ik daar vrede mee. Mijn theorie: je weet geeneens hoeveel beesten er in je huis zitten dus je kunt ook net doen alsof je hem nooit gezien hebt. Dus gewoon naar bed gegaan. En dat voor iemand die thuis in NL voor een kleine vochtspin alles bij elkaar gilde en er zeker niet bij op de kamer ging slapen. Alles went!
Helaas heeft de vogelspin niet uit dankbaarheid zijn koffers gepakt en is niet vertrokken. Vanochtend om half 5 met een duffe kop onderweg naar de wc en daar zat meneer. Gewoon om mij te sarren. Toch maar op zoek naar een zware platte steen buiten en inmiddels is meneer zo plat als een dubbeltje. Ik moet alleen uitkijken met lopen want er ligt een grote steen midden in de kamer. Voor het optillen der steen, en de verwijdering van het lijk inclusief de bijbehorende prut, is het net even te vroeg. Dat lukt niet zonder eerst koffie.

In het ziekenhuis ligt momenteel een erg triest geval. Een vrouw van 38 die psychisch zo verward was dat ze haar eigen oog er grotendeels uitgehaald heeft. Ze was thuis al een paar dagen door haar familie op het bed vastgebonden. Dit klinkt gruwelijk maar er is geen psychiatrie in Haïti. Behandeling en medicijnen ontbreken waardoor vastbinden de enige optie kan zijn om iemand tegen zichzelf te beschermen. Helaas was ze toch in staat om haar eigen oog er zo goed als uit te halen. Stel je de psychische nood voor waarin iemand zich moet bevinden voor zo’n daad. Dinsdag hebben we het oog volledig verwijderd. We geven haar rustgevende medicatie en daar houdt het voor ons op. Geen behandelmethoden beschikbaar. Als haar wond is genezen mag ze naar huis. De familie moet nog constant bij haar blijven om haar in de gaten te houden. Mantelzorg in Haïti. En ze doen het zonder klagen. Daar kunnen wij heel wat van leren.

Groeten, Jacqueline