Ziekte of toveren

Hallo allemaal,

Afgelopen weekend was een bijzonder weekend. Een weekend georganiseerd door Deb, de Amerikaanse buurvrouw in Passe Catabois. Gesponsord door haar kerk en vrienden had ze een vrouwenweekend geregeld voor vrouwen die werkzaam zijn in Haïti. Er was een spreekster uit de US die het weekend leidde. Naast Bijbelstudies was er ook veel tijd voor het delen van elkaars ervaringen in het werken in Haïti, tijd om elkaar persoonlijk te leren kennen en tijd om te genieten van hoe mooi Haïti kan zijn. Het was in een schitterend hotel aan de kust bij St. Marc. In het dagelijkse leven vergeet je vaak om te genieten van een mooie zonsondergang maar vanaf een strand is het bijna onmogelijk om de zonsondergang boven zee te negeren. Het was erg leuk en goed om nieuwe mensen te leren kennen; sommige namen kende ik al lang via verhalen en nu dus eindelijk de mensen bij die bekende namen leren kennen. Een heel goed weekend dus, bijtanken voor lichaam en geest!

Terug op het werk was de eerste patiënt die ik zag meteen een terugkeer in de harde werkelijkheid van Haïti. Max is een man die al een tijd bekend is met HIV en recent door ons is geopereerd aan een liesbreuk. Hij nam zijn HIV behandeling niet zo serieus en stopte regelmatig helemaal met de behandeling. Voor de operatie hebben we veel aandacht gegeven aan zijn inname van de HIV-remmers en elke keer weer uitgelegd hoe belangrijk het is voor zijn herstel na de operatie om ze te blijven nemen. Ook na de operatie benadrukten we het belang van de behandeling. En nu was hij terug. Met een grote infectie aan de operatiewond. En gestopt met het innemen van zijn HIV-remmers. De bijwerkingen waren te heftig. Weer kreeg hij de uitleg. De HIV-remmers hebben veel bijwerkingen als je met ze begint maar na een tijdje nemen de bijwerkingen af. Als je ze blijft nemen. Als je stopt en weer begint dan zijn de bijwerkingen elke keer opnieuw weer aanwezig. Ik betrok zijn dochter bij het gesprek en zij gaf aan dat ze haar vader graag wilde helpen met het 'herinneren' van het nemen van de medicijnen. Ze woont op hetzelfde erf als haar vader en met zijn drieën spraken we af dat vanaf nu de dochter de medicijnen elke avond aan haar vader zou geven. Aan het einde van het gesprek kwam Maxo opeens met nog een andere reden voor het niet innemen van de medicijnen. Niet alleen vanwege de bijwerkingen stopte hij elke keer. Hij twijfelde eraan of HIV wel een echte ziekte was. Volgens hem was het iets dat iemand geregeld had bij de toverdokter en dus dacht hij dat reguliere behandeling toch niets zou doen. Helaas is dit een wijdverbreid
misverstand hier. En soms een gedachte waar men zich achter verschuilt; iemand anders verantwoordelijk maken voor je ziekte en meteen een reden vinden om geen behandeling te volgen. Gelukkig kon ik hem uitleggen dat HIV een ziekte was die niet bij de toverdokter vandaan komt maar een bewezen ziekte. Ik hoop zo dat hij dit aanneemt en nu dus trouwer zal zijn met de behandeling. En dat zijn wond eindelijk zal genezen nu…

Groetjes,
Jacqueline