Beestenboel

Hallo allemaal,

Het is een beestenboel hier de laatste tijd. Door de droogte en de hitte hebben ook de beesten het moeilijk. De geiten lopen los en het zijn een stel criminelen. Ze terroriseren mijn hond Betsy en jatten haar eten, hoe ze ook blaft en rond rent. Een paar keer per dag komen ze langs op patrouille en ze respecteren geen hond, geen mens. Ze weten inmiddels dat ik een waardeloze stenen gooier ben dus ze staan op een afstandje te grinniken als ik een poging doe. Ook komt er regelmatig een mama kalkoen met 4 kinderen langs. Ze maken geluid als een gorgelende kraan dus ik ben al regelmatig blij naar de keukenkraan gelopen in de verwachting dat er water is. Nee, geen water, wel 5 poepende en arrogante kalkoenen. Door de hitte zijn de mieren allemaal overstuur op zoek naar koelte en dus zit alles onder in het rond lopende mieren. Niet mooi in een rijtje, nee, overal dolle mieren. Buiten zitten betekent dat je constant mieren van je benen zit af te vegen. Muggen zijn er ook meer dan genoeg. Rond zonsondergang hoor je een orkest van zzzzzzz. Ook heeft er zich een rat aangemeld als logé. Ze verstopt zich in het kastje met de pannen en snachts maakt ze me wakker door over de pannen te rennen en zo de deksels te laten klapperen. De kippen zijn een bekend probleem. Altijd op zoek naar hun sleutels, krabbend in het stof, altijd aan het mopperen en klagen en nooit te beroerd om Betsy van haar eten af te helpen. Altijd die trotse haan met zijn kop achter in zijn nek, zo verontwaardigd als je hem en zijn harem niet met open armen ontvangt.

Deze hele beestenbende is irritant en soms ook komisch. Spionerende geiten in het struikgewas, pratende kippen, je kunt je er ook mee vermaken. Maar er is een limiet. Een hele duidelijke limiet!!

(De volgende paragraaf bevat schokkende woorden en kan nachtmerries veroorzaken)

Midden in de nacht om 01.00 komt er opeens water uit de kraan. Dat gebeurt niet vaak dus met een slaperig hoofd sta ik in het halfdonker aan het aanrecht te wachten tot het zielige straaltje een container vult. Ik voel wat zachts op mijn voet en kijk naar beneden. In het licht van het zaklampje zie ik……EEN VOGELSPIN OP MIJN VOET MIJN VOET VOGELSPINOPMIJNVOET!!!! De container vliegt naar links, ik vlieg naar rechts, de vogelspin begint te rennen, ik begin te gillen, de spin rent achter mij aan of ik achter de spin aan, verwarring en chaos alom in het halfduister, opeens ben ik niet slaperig meer! Echt, ik kan veel accepteren en ben aardig van mijn spinnenfobie genezen maar dit is echt te eng. Te erg. Een vogelspin is de limiet. Een vogelspin op mijn voet is òver de limiet! De rest van de nacht bleef mijn zaklamp aan. En in de ochtend groette ik enthousiast de geiten, zij zijn irritant maar niet eng!

Groeten, Jacqueline