Mantelzorg

Mantelzorg

Bij opname in het ziekenhuis is de dagelijkse zorg voor de patiënt een taak voor de familie. De wasbeurt, eten en drinken, schoon beddengoed, de familie draagt hier zorg voor. Dit betekent dat voor een familielid het gewone leven stil staat en alles draait om de opgenomen patiënt. Een hele opoffering voor de mantelzorger maar hier is het normaal. Soms blijft één familielid de hele opname, soms doet men het om de beurt en wisselt de familie elkaar af. En men is creatief in de zorg. Een hoogzwangere vrouw met een gebroken been vind ik opeens buiten, open en bloot. Haar schoonzus wilde haar even goed kunnen wassen en de ruimte binnen de douches was te beperkt. Dus dan maar op het terrein naast de vrachtwagen. Preuts zijn we niet en niemand neemt aanstoot.

Tijdens de opname van een familielid is de onderlinge betrokkenheid groot tussen de patiënten/mantelzorgers. Dat is een nette manier om te zeggen dat men zich graag overal mee bemoeit. Privacy is een onbekend begrip. Je hebt een gesprek met patiënt/familie A en familie van patiënt B komt er even lekker bij staan en met een beetje geluk komt er ook nog commentaar van hun kant. Ik ben er al regelmatig ingetuind; een goed gesprek met een patiënt en familie en na een tijdje kom ik er achter dat het meest praatzame familielid helemaal geen familie is maar bijvoorbeeld de motorchauffeur van een willekeurig ander persoon!

Een goede mantelzorger maakt voor ons een wereld van verschil. Ik heb grote bewondering voor het geduld en de zorg van menig familielid. De lange nachten met een hartfalenpatiënt die niet comfortabel kan liggen. De hazenslaapjes tussen het toiletbezoek door. Het geduld met de vrouw met beginnende weeën. Tuurlijk, er zijn familieleden die het bloed onder je nagels vandaan halen. Die wat moeite hebben met het herkennen van de grens tussen zorgen en zuigen. Maar, zonder de zorg van de familie voor de opgenomen patiënt zouden we niet kunnen. Een goede mantelzorger is goud waard.

Hartelijke groeten,
Jacqueline