Modder

Hallo allemaal,

November was een natte maand. Het heeft regelmatig geregend, soms veel, maar gelukkig niet dagen en dagen achter elkaar. En voor het eerst weer na twee of misschien zelfs wel drie jaar heb ik stromend water in huis; het komt zo maar uit de kraan! En wat een verwennerij is dat! Je handen kunnen wassen met stromend water. Eieren kunnen laten ‘schrikken' onder stromend water. Kleren wassen met ruim water in plaats van zuinig doen. Eten koken zonder eerst te moeten kijken hoeveel water er beschikbaar is en op een karige dag maar besluiten om brood te eten in plaats van spaghetti. Niet meer in een teil staan met baden zodat je het water kunt hergebruiken om de wc mee door te spoelen. En het dan toch maar wel weer doen want het is toch zonde, al dat water zo maar het putje in. Ik zie het als een verwennerij, een tijdelijke luxe, want het zal wel weer verdwijnen maar voor nu is het genieten!

Maar elk voordeel heeft een nadeel. De regen zorgt voor slechte wegen, door de modder en door delen waar het water in lage stukken blijft staan. Het laatste stuk weg naar Port de Paix is dramatisch slecht; modder als dikke custard en een groot deel waar het water tot dijhoogte staat. Kivèt dlo / teil water, zo wordt hier een diepe waterpoel genoemd. De glibberige modder en de teilen water belemmeren het dagelijkse verkeer en we merken het in het ziekenhuis. Mensen zijn niet in staat om te komen vanwege de modder, wat hun probleem ook is. En sommige mensen missen hierdoor noodzakelijke zorg. Doorsturen naar een ander ziekenhuis was op een aantal dagen ook onmogelijk, men kon simpelweg de stad niet bereiken vanwege het slechte stuk bij Port de Paix. Maar de modder geeft meteen een goed excuus; het is een favoriete smoes! Te pas en te onpas gebruikt men de regen en modder als een excuus voor te laat komen; “labou/modder, miss”! Zelfs op droge dagen en zelfs als men net om de hoek woont! Zelfs voor gemiste afspraken van voor dat de regen viel! Een jonge vrouw komt met ontregelde bloedsuikers en sinds haar controle in JULI is ze er nooit meer geweest. “Lapli/regen, miss!”. Ja, en mijn naam is gekke Henkie!

Groeten,
Jacqueline